ஞாயிற்றுக்கிழமை ஏப்ரல் 23, 2023
“"பரிகரிக்கப்படுங் கடைசிச் சத்துரு மரணம்."”
“The last enemy that shall be destroyed is death.”
PDF Downloads:
யூடுபே இல் கேட்க இங்கே கிளிக் செய்க
████████████████████████████████████████████████████████████████████████
1 ஆகையால், நாம் கேட்டவைகளைவிட்டு விலகாதபடிக்கு, அவைகளை மிகுந்த ஜாக்கிரதையாய்க் கவனிக்கவேண்டும்.
2 ஏனெனில், தேவதூதர் மூலமாய்ச் சொல்லப்பட்ட வசனத்திற்கு விரோதமான எந்தச் செய்கைக்கும் கீழ்ப்படியாமைக்கும் நீதியான தண்டனை வரத்தக்கதாக அவர்களுடைய வசனம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டிருக்க,
3 முதலாவது கர்த்தர் மூலமாய் அறிவிக்கப்பட்டு, பின்பு அவரிடத்தில் கேட்டவர்களாலே நமக்கு உறுதியாக்கப்பட்டதும்,
6 ஒரு இடத்திலே ஒருவன் சாட்சியாக: மனுஷனை நீர் நினைக்கிறதற்கும், மனுஷனுடைய குமாரனை நீர் விசாரிக்கிறதற்கும் அவன் எம்மாத்திரம்?
7 அவனை தேவதூதரிலும் சற்றுச் சிறியவனாக்கினீர்; மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் அவனுக்கு முடிசூட்டி, உம்முடைய கரத்தின் கிரியைகளின் மேல் அவனை அதிகாரியாக வைத்து, சகலத்தையும் அவனுடைய பாதங்களுக்குக் கீழ்ப்படுத்தினீர் என்று சொன்னான்.
8 சகலத்தையும் அவனுக்குக் கீழ்ப்படுத்தினார் என்கிற விஷயத்தில், அவர் அவனுக்குக் கீழ்ப்படுத்தாத பொருளொன்றுமில்லை; அப்படியிருந்தும், இன்னும் அவனுக்குச் சகலமும் கீழ்ப்பட்டிருக்கக் காணோம்.
9 என்றாலும், தேவனுடைய கிருபையினால் ஒவ்வொருவருக்காகவும், மரணத்தை ருசிபார்க்கும்படிக்கு தேவதூதரிலும் சற்றுச் சிறியவராக்கப்பட்டிருந்த இயேசு மரணத்தை உத்தரித்ததினிமித்தம் மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் முடிசூட்டப்பட்டதைக் காண்கிறோம்.
1. Therefore we ought to give the more earnest heed to the things which we have heard, lest at any time we should let them slip.
2. For if the word spoken by angels was stedfast, and every transgression and disobedience received a just recompence of reward;
3. How shall we escape, if we neglect so great salvation?
6. But one in a certain place testified, saying, What is man, that thou art mindful of him? or the son of man, that thou visitest him?
7. Thou madest him a little lower than the angels; thou crownedst him with glory and honour, and didst set him over the works of thy hands:
8. Thou hast put all things in subjection under his feet. For in that he put all in subjection under him, he left nothing that is not put under him. But now we see not yet all things put under him.
9. But we see Jesus, who was made a little lower than the angels for the suffering of death, crowned with glory and honour.
பாடம் பிரசங்கம்
1 கர்த்தாவே, நீரே என் தேவன்; உம்மை உயர்த்தி, உமது நாமத்தைத் துதிப்பேன்; நீர் அதிசயமானவைகளைச் செய்தீர்; உமது ஆலோசனைகள் சத்தியமும் உறுதியுமானவைகள்.
4 கொடூரமானவர்களின் சீறல் மதிலை மோதியடிக்கிற பெரு வெள்ளத்தைப்போல் இருக்கையில், நீர் ஏழைக்குப் பெலனும், நெருக்கப்படுகிற எளியவனுக்குத் திடனும் பெருவெள்ளத்துக்குத் தப்பும் அடைக்கலமும், வெயிலுக்கு ஒதுங்கும் நிழலுமானீர்.
7 சகல ஜனங்கள்மேலுமுள்ள முக்காட்டையும், சகல ஜாதிகளையும் மூடியிருக்கிற மூடலையும், இந்த மலையிலே அகற்றிப்போடுவார்.
8 அவர் மரணத்தை ஜெயமாய் விழுங்குவார்; கர்த்தராகிய தேவன் எல்லா முகங்களிலுமிருந்து கண்ணீரைத் துடைத்து, தமது ஜனத்தின் நிந்தையை பூமியிலிராதபடிக்கு முற்றிலும் நீக்கிவிடுவார்; கர்த்தரே இதைச் சொன்னார்.
1 O Lord, thou art my God; I will exalt thee, I will praise thy name; for thou hast done wonderful things; thy counsels of old are faithfulness and truth.
4 For thou hast been a strength to the poor, a strength to the needy in his distress, a refuge from the storm, a shadow from the heat, when the blast of the terrible ones is as a storm against the wall.
7 And he will destroy in this mountain the face of the covering cast over all people, and the vail that is spread over all nations.
8 He will swallow up death in victory; and the Lord God will wipe away tears from off all faces; and the rebuke of his people shall he take away from off all the earth: for the Lord hath spoken it.
40 இயேசு திரும்பி வந்தபோது, ஜனங்களெல்லாரும் அவருக்காகக் காத்திருந்தபடியால் அவரைச் சந்தோஷமாய் ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.
41 அப்பொழுது ஜெபஆலயத்தலைவனாகிய யவீரு என்னும் பேருள்ள ஒருவன் வந்து. இயேசுவின் பாதத்தில் விழுந்து பன்னிரண்டு வயதுள்ள தன்னுடைய ஒரே குமாரத்தி மரண அவஸ்தையாயிருந்தபடியால்,
42 தன் வீட்டிற்கு வரும்படி அவரை வேண்டிக்கொண்டான். அவர் போகையில் திரளான ஜனங்கள் அவரை நெருக்கினார்கள்.
49 அவர் இப்படிப் பேசிக்கொண்டிருக்கையில், ஜெபஆலயத்தலைவனுடைய வீட்டிலிருந்து ஒருவன் வந்து, அவனை நோக்கி: உம்முடைய குமாரத்தி மரித்துப்போனாள், போதகரை வருத்தப்படுத்த வேண்டாம் என்றானg>
50 இயேசு அதைக் கேட்டு: பயப்படாதே; விசுவாசமுள்ளவனாயிரு, அப்பொழுது அவள் இரட்சிக்கப்படுவாள் என்றார்.
51 அவர் வீட்டில் வந்தபோது, பேதுருவையும் யாக்கோபையும் யோவானையும் பெண்ணின் தகப்பனையும் தாயையும் தவிர வேறொருவரையும் உள்ளே வரவொட்டாமல்,
52 எல்லாரும் அழுது அவளைக்குறித்துத் துக்கங்கொண்டாடுகிறதைக் கண்டு: அழாதேயுங்கள், அவள் மரித்துப்போகவில்லை, நித்திரையாயிருக்கிறாள் என்றார்.
53 அவள் மரித்துப்போனாளென்று அவர்கள் அறிந்ததினால், அவரைப் பார்த்து நகைத்தார்கள்.
54 எல்லாரையும் அவர் வெளியே போகப்பண்ணி, அவளுடைய கையைப்பிடித்து: பிள்ளையே எழுந்திரு என்றார்.
55 அப்பொழுது அவள் உயிர் திரும்ப வந்தது, உடனே அவள் எழுந்திருந்தாள்; அவளுக்கு ஆகாரங்கொடுக்கக் கட்டளையிட்டார்.
56 அவள் தாய்தகப்பன்மார் ஆச்சரியப்பட்டார்கள். அப்பொழுது நடந்ததை ஒருவருக்கும் சொல்லாமலிருக்கும்படி அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்.
40 And it came to pass, that, when Jesus was returned, the people gladly received him: for they were all waiting for him.
41 And, behold, there came a man named Jairus, and he was a ruler of the synagogue: and he fell down at Jesus’ feet, and besought him that he would come into his house:
42 For he had one only daughter, about twelve years of age, and she lay a dying. But as he went the people thronged him.
49 While he yet spake, there cometh one from the ruler of the synagogue’s house, saying to him, Thy daughter is dead; trouble not the Master.
50 But when Jesus heard it, he answered him, saying, Fear not: believe only, and she shall be made whole.
51 And when he came into the house, he suffered no man to go in, save Peter, and James, and John, and the father and the mother of the maiden.
52 And all wept, and bewailed her: but he said, Weep not; she is not dead, but sleepeth.
53 And they laughed him to scorn, knowing that she was dead.
54 And he put them all out, and took her by the hand, and called, saying, Maid, arise.
55 And her spirit came again, and she arose straightway: and he commanded to give her meat.
56 And her parents were astonished:
6 இயேசு கூறினார்...
6 Jesus saith…
4. John 5 : 20 (the Father) (to :), 21, 24-29 (to 2nd ;)
20 …the Father loveth the Son, and sheweth him all things that himself doeth:
21 For as the Father raiseth up the dead, and quickeneth them; even so the Son quickeneth whom he will.
24 Verily, verily, I say unto you, He that heareth my word, and believeth on him that sent me, hath everlasting life, and shall not come into condemnation; but is passed from death unto life.
25 Verily, verily, I say unto you, The hour is coming, and now is, when the dead shall hear the voice of the Son of God: and they that hear shall live.
26 For as the Father hath life in himself; so hath he given to the Son to have life in himself;
27 And hath given him authority to execute judgment also, because he is the Son of man.
28 Marvel not at this: for the hour is coming, in the which all that are in the graves shall hear his voice,
29 And shall come forth; they that have done good, unto the resurrection of life;
20 ...பிதாவானவர் குமாரனிடத்தில் அன்பாயிருந்து, தாம் செய்கிறவைகளையெல்லாம் அவருக்குக் காண்பிக்கிறார்; நீங்கள் ஆச்சரியப்படத்தக்கதாக இவைகளைப் பார்க்கிலும் பெரிதான கிரியைகளையும் அவருக்குக் காண்பிப்பார்.
21 பிதாவானவர் மரித்தோரை எழுப்பி உயிர்ப்பிக்கிறதுபோல, குமாரனும் தமக்குச் சித்தமானவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறார்.
24 என் வசனத்தைக் கேட்டு, என்னை அனுப்பினவரை விசுவாசிக்கிறவனுக்கு நித்தியஜீவன் உண்டு; அவன் ஆக்கினைத்தீர்ப்புக்குட்படாமல், மரணத்தைவிட்டு நீங்கி, ஜீவனுக்குட்பட்டிருக்கிறான் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
25 மரித்தோர் தேவகுமாரனுடைய சத்தத்தைக் கேட்குங்காலம் வரும், அது இப்பொழுதே வந்திருக்கிறது; அதைக் கேட்கிறவர்கள் பிழைப்பார்கள் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
26 ஏனெனில், பிதாவானவர் தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிறதுபோல, குமாரனும் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கும்படி அருள் செய்திருக்கிறார்.
27 அவர் மனுஷகுமாரனாயிருக்கிறபடியால், நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும்படிக்கு அதிகாரத்தையும் அவருக்குக் கொடுத்திருக்கிறார்.
28 இதைக்குறித்து நீங்கள் ஆச்சரியப்படவேண்டாம்; ஏனென்றால் பிரேதக்குழிகளிலுள்ள அனைவரும் அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்குங் காலம் வரும்;
29 அப்பொழுது, நன்மைசெய்தவர்கள் ஜீவனை அடையும்படி எழுந்திருக்கிறவர்களாகவும், தீமை செய்தவர்கள் ஆக்கினையை அடையும்படி எழுந்திருக்கிறவர்களாகவும் புறப்படுவார்கள்.
6 இருளிலிருந்து வெளிச்சத்தைப் பிரகாசிக்கச்சொன்ன தேவன் இயேசுவின் முகத்திலுள்ள தமது மகிமையின் அறிவாகிய ஒளியைத் தோன்றப்பண்ணும்பொருட்டாக, எங்கள் இருதயங்களிலே பிரகாசித்தார்.
7 இந்த மகத்துவமுள்ள வல்லமை எங்களால் உண்டாயிராமல், தேவனால் உண்டாயிருக்கிறதென்று விளங்கும்படி, இந்தப் பொக்கிஷத்தை மண்பாண்டங்களில் பெற்றிருக்கிறோம்.
14 கர்த்தராகிய இயேசுவை எழுப்பினவர் எங்களையும் இயேசுவைக்கொண்டு எழுப்பி உங்களுடனேகூடத் தமக்குமுன்பாக நிறுத்துவாரென்று அறிந்திருக்கிறோம்.
15 தேவனுடைய மகிமை விளங்குவதற்கேதுவாகக் கிருபையானது அநேகருடைய ஸ்தோத்திரத்தினாலே பெருகும்படிக்கு இவையெல்லாம் உங்கள்நிமித்தம் உண்டாயிருக்கிறது.
16 ஆனபடியினாலே நாங்கள் சோர்ந்துபோகிறதில்லை; எங்கள் புறம்பான மனுஷனானது அழிந்தும், உள்ளான மனுஷனானது நாளுக்குநாள் புதிதாக்கப்படுகிறது.
17 மேலும் காணப்படுகிறவைகளையல்ல, காணப்படாதவைகளை நோக்கியிருக்கிற நமக்கு அதிசீக்கிரத்தில் நீங்கும் இலேசான நம்முடைய உபத்திரவம் மிகவும் அதிகமான நித்திய கனமகிமையை உண்டாக்குகிறது.
18 ஏனெனில், காணப்படுகிறவைகள் அநித்தியமானவைகள், காணப்படாதவைகளோ நித்தியமானவைகள்.
6 For God, who commanded the light to shine out of darkness, hath shined in our hearts, to give the light of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ.
7 But we have this treasure in earthen vessels, that the excellency of the power may be of God, and not of us.
14 Knowing that he which raised up the Lord Jesus shall raise up us also by Jesus, and shall present us with you.
15 For all things are for your sakes, that the abundant grace might through the thanksgiving of many redound to the glory of God.
16 For which cause we faint not; but though our outward man perish, yet the inward man is renewed day by day.
17 For our light affliction, which is but for a moment, worketh for us a far more exceeding and eternal weight of glory;
18 While we look not at the things which are seen, but at the things which are not seen: for the things which are seen are temporal; but the things which are not seen are eternal.
3 நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவின் பிதாவாகிய தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம் உண்டாவதாக;
4 அவர், இயேசுகிறிஸ்து மரித்தோரிலிருந்து எழுந்ததினாலே, அழியாததும் மாசற்றதும் வாடாததுமாகிய சுதந்தரத்திற்கேதுவாக, ஜீவனுள்ள நம்பிக்கை உண்டாகும்படி, தமது மிகுந்த இரக்கத்தின்படியே நம்மை மறுபடியும் ஜெநிப்பித்தார்.
5 கடைசிக்காலத்திலே வெளிப்பட ஆயத்தமாக்கப்பட்டிருக்கிற இரட்சிப்புக்கு ஏதுவாக விசுவாசத்தைக் கொண்டு தேவனுடைய பலத்தினாலே காக்கப்பட்டிருக்கிற உங்களுக்கு அந்தச் சுதந்தரம் பரலோகத்தில் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.
6 இதிலே நீங்கள் மிகவும் சந்தோஷப்படுகிறீர்கள்; என்றாலும், துன்பப்படவேண்டியது அவசியமானதால், இப்பொழுது கொஞ்சக்காலம் பலவிதமான சோதனைகளினாலே துக்கப்படுகிறீர்கள்.
7 அழிந்துபோகிற பொன் அக்கினியினாலே சோதிக்கப்படும்; அதைப்பார்க்கிலும் அதிக விலையேறப்பெற்றதாயிருக்கிற உங்கள் விசுவாசம் சோதிக்கப்பட்டு, இயேசுகிறிஸ்து வெளிப்படும்போது உங்களுக்குப் புகழ்ச்சியும் கனமும் மகிமையுமுண்டாகக் காணப்படும்.
8 அவரை நீங்கள் காணாமலிருந்தும் அவரிடத்தில் அன்புகூருகிறீர்கள்; இப்பொழுது அவரைத் தரிசியாமலிருந்தும் அவரிடத்தில் விசுவாசம் வைத்து, சொல்லிமுடியாததும் மகிமையால் நிறைந்ததுமாயிருக்கிற சந்தோஷமுள்ளவர்களாய்க் களிகூர்ந்து,
9 உங்கள் விசுவாசத்தின் பலனாகிய ஆத்துமரட்சிப்பை அடைகிறீர்கள்.
3 Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, which according to his abundant mercy hath begotten us again unto a lively hope by the resurrection of Jesus Christ from the dead,
4 To an inheritance incorruptible, and undefiled, and that fadeth not away, reserved in heaven for you,
5 Who are kept by the power of God through faith unto salvation ready to be revealed in the last time.
6 Wherein ye greatly rejoice, though now for a season, if need be, ye are in heaviness through manifold temptations:
7 That the trial of your faith, being much more precious than of gold that perisheth, though it be tried with fire, might be found unto praise and honour and glory at the appearing of Jesus Christ:
8 Whom having not seen, ye love; in whom, though now ye see him not, yet believing, ye rejoice with joy unspeakable and full of glory:
9 Receiving the end of your faith, even the salvation of your souls.
வாழ்க்கை என்பது, எப்பொழுதும் இருந்திருக்கிறது, எப்போதும் பொருளிலிருந்து சுயாதீனமாக இருக்கும்; ஏனென்றால், வாழ்க்கையே கடவுள், மனிதன் என்பது கடவுளின் கருத்து, பொருள் ரீதியாக உருவானது அல்ல, ஆனால் ஆன்மீக ரீதியில், சிதைவு மற்றும் தூசிக்கு உட்பட்டது அல்ல. சங்கீதக்காரன் சொன்னான்: "உம்முடைய கைகளின் கிரியைகளின்மேல் அவனை ஆளச் செய்தீர். சகலத்தையும் அவன் காலடியில் வைத்தீர்."
Life is, always has been, and ever will be independent of matter; for Life is God, and man is the idea of God, not formed materially but spiritually, and not subject to decay and dust. The Psalmist said: "Thou madest him to have dominion over the works of Thy hands. Thou hast put all things under his feet."
வாழ்க்கை மரணமில்லாதது. வாழ்க்கை என்பது மனிதனின் தோற்றம் மற்றும் இறுதியானது, மரணத்தின் மூலம் ஒருபோதும் அடைய முடியாது, ஆனால் மரணம் என்று அழைக்கப்படும் அதற்கு முன்னும் பின்னும் சத்தியத்தின் பாதையில் நடப்பதன் மூலம் பெறப்பட்டது.
Life is deathless. Life is the origin and ultimate of man, never attainable through death, but gained by walking in the pathway of Truth both before and after that which is called death.
அழியாமை மற்றும் வாழ்க்கை கற்றுக்கொள்வதற்கான வழி திருச்சபை அல்ல, ஆனால் கிறிஸ்தவமானது, மனிதனல்ல, ஆனால் தெய்வீகமானது, உடல் அல்ல, ஆனால் மனோதத்துவமானது, பொருள் அல்ல, ஆனால் அறிவியல் ரீதியாக ஆன்மீகம். மனித தத்துவம், நெறிமுறைகள் மற்றும் மூடநம்பிக்கைகள் பாவத்திலிருந்து மனிதர்கள் தப்பக்கூடிய தெய்வீகக் கொள்கையை நிரூபிக்க முடியாது; இன்னும் பாவத்திலிருந்து தப்பிக்க, பைபிள் கோருகிறது.
The way through which immortality and life are learned is not ecclesiastical but Christian, not human but divine, not physical but metaphysical, not material but scientifically spiritual. Human philosophy, ethics, and superstition afford no demonstrable divine Principle by which mortals can escape from sin; yet to escape from sin, is what the Bible demands.
மரண அனுபவத்தின் மீதான நம்பிக்கை அவர்களை மகிமைப்படுத்தப்பட்ட உயிரினத்திற்கு எழுப்பும் என்று மனிதர்கள் கற்பனை செய்ய வேண்டியதில்லை.
உலகளாவிய இரட்சிப்பு முன்னேற்றம் மற்றும் சோதனையில் தங்கியுள்ளது, மேலும் அவை இல்லாமல் அடைய முடியாது.
Mortals need not fancy that belief in the experience of death will awaken them to glorified being.
Universal salvation rests on progression and probation, and is unattainable without them.
முன்னேற்றம் அனுபவத்தில் பிறக்கிறது. இது மரணமடையும் மனிதனின் பழுக்க வைக்கிறது, இதன் மூலம் அழியாதவருக்கு மரணம் கைவிடப்படுகிறது. இங்கேயோ அல்லது இனியோ, துன்பம் அல்லது அறிவியல் வாழ்க்கை மற்றும் மனம் தொடர்பான அனைத்து மாயைகளையும் அழித்து, பொருள் உணர்வு மற்றும் சுயத்தை மீண்டும் உருவாக்க வேண்டும். அவனுடைய செயல்களைக் கொண்ட முதியவர் தூக்கி எறியப்பட வேண்டும். சிற்றின்பம் அல்லது பாவம் எதுவும் அழியாது. ஒரு தவறான பொருள் உணர்வு மற்றும் பாவத்தின் மரணம், கரிமப் பொருட்களின் மரணம் அல்ல, மனிதனையும் வாழ்க்கையையும், இணக்கமான, உண்மையான மற்றும் நித்தியத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.
Progress is born of experience. It is the ripening of mortal man, through which the mortal is dropped for the immortal. Either here or hereafter, suffering or Science must destroy all illusions regarding life and mind, and regenerate material sense and self. The old man with his deeds must be put off. Nothing sensual or sinful is immortal. The death of a false material sense and of sin, not the death of organic matter, is what reveals man and Life, harmonious, real, and eternal.
மரணம் போல் தோன்றிய பிறகு இயேசுவின் உடல் நிலை மாறாமல் இருந்தது, அதைத் தொடர்ந்து அனைத்து பொருள் நிலைகளுக்கும் மேலாக அவர் உயர்த்தப்பட்டார்; மேலும் இந்த மேன்மை அவரது உயர்வை விளக்கியது, மேலும் கல்லறைக்கு அப்பால் ஒரு தகுதிகாண் மற்றும் முற்போக்கான நிலையை சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வெளிப்படுத்தியது.
Jesus' unchanged physical condition after what seemed to be death was followed by his exaltation above all material conditions; and this exaltation explained his ascension, and revealed unmistakably a probationary and progressive state beyond the grave.
மரணம் என்பது கனவின் மற்றொரு கட்டம், இருப்பு என்பது பொருளாக இருக்கலாம். அறிவியலில் மனிதனின் இருத்தலின் நல்லிணக்கத்தில் எதுவும் குறுக்கிடவோ அல்லது முடிவுக்கு வரவோ முடியாது. எலும்பு முறிந்தாலும் அல்லது உடல் கில்லட்டின் அடிக்கப்பட்டாலும் மனிதன் அதேதான். மனிதன் ஒருபோதும் மரணத்தை வெல்ல முடியாது என்றால், "அழிக்கப்படும் கடைசி எதிரி மரணம்" என்று வேதம் ஏன் கூறுகிறது? நாம் பாவத்தை வெல்லும் விகிதத்தில் மரணத்தின் மீதான வெற்றியைப் பெறுவோம் என்று வார்த்தையின் காலம் காட்டுகிறது. கடவுள் என்றால் என்ன என்பதை அறியாமல் இருப்பதில் பெரும் சிரமம் உள்ளது. கடவுள், வாழ்க்கை, உண்மை, அன்பு ஆகியவை மனிதனை அழியாமல் ஆக்குகின்றன. அழியாத மனம், அனைத்தையும் ஆளுகிறது, பௌதிக மண்டலம் என்று அழைக்கப்படுவதிலும், ஆன்மீகத்திலும் உயர்ந்ததாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட வேண்டும்.
மரணத்தின் கனவை மனத்தால் இங்கு அல்லது மறுமையில் தேர்ச்சி பெற வேண்டும். "நான் இறந்துவிட்டேன்" என்ற தனது சொந்தப் பிரகடனத்திலிருந்து, "இறப்பு இல்லை, செயலற்ற தன்மை இல்லை, நோயுற்ற செயல் இல்லை, ஓவர் ஆக்ஷன் இல்லை, எதிர்வினையும் இல்லை" என்ற இந்த எக்காளச் சொல்லைப் பிடிக்க சிந்தனை எழும்.
Death is but another phase of the dream that existence can be material. Nothing can interfere with the harmony of being nor end the existence of man in Science. Man is the same after as before a bone is broken or the body guillotined. If man is never to overcome death, why do the Scriptures say, "The last enemy that shall be destroyed is death"? The tenor of the Word shows that we shall obtain the victory over death in proportion as we overcome sin. The great difficulty lies in ignorance of what God is. God, Life, Truth, and Love make man undying. Immortal Mind, governing all, must be acknowledged as supreme in the physical realm, so-called, as well as in the spiritual.
The dream of death must be mastered by Mind here or hereafter. Thought will waken from its own material declaration, "I am dead," to catch this trumpet-word of Truth, "There is no death, no inaction, diseased action, overaction, nor reaction."
வாழ்க்கை இப்போது பொருளைப் பொறுத்தது, ஆனால் இறந்த பிறகு அதைச் சார்ந்திருக்காது என்று சொல்ல நமக்கு உரிமை இல்லை. வாழ்க்கை அறிவியலின் அறியாமையில் நம் நாட்களை இங்கே கழிக்க முடியாது, மேலும் இந்த அறியாமைக்கு கல்லறைக்கு அப்பால் ஒரு வெகுமதியை எதிர்பார்க்கலாம். அறியாமைக்கு ஈடாக மரணம் நம்மை இணக்கமாகவும் அழியாததாகவும் ஆக்காது. ஆன்மீக மற்றும் நித்தியமான கிறிஸ்தவ அறிவியலுக்கு இங்கு நாம் கவனம் செலுத்தவில்லை என்றால், இனி ஆன்மீக வாழ்க்கைக்கு நாம் தயாராக இருக்க மாட்டோம்.
We have no right to say that life depends on matter now, but will not depend on it after death. We cannot spend our days here in ignorance of the Science of Life, and expect to find beyond the grave a reward for this ignorance. Death will not make us harmonious and immortal as a recompense for ignorance. If here we give no heed to Christian Science, which is spiritual and eternal, we shall not be ready for spiritual Life hereafter.
ஆன்மா உடலில் உள்ளது என்ற படித்த நம்பிக்கை, மரணத்தை ஒரு நண்பராக, மரணத்திலிருந்து அழியாமை மற்றும் பேரின்பத்திற்கான ஒரு படிக்கல் என்று மனிதர்களை கருதுகிறது. பைபிள் மரணத்தை எதிரி என்று அழைக்கிறது, இயேசு மரணத்தையும் கல்லறையையும் அவர்களுக்கு அடிபணியாமல் ஜெயித்தார். அவர் "வழி". எனவே, அவரைப் பொறுத்தவரை, மரணம் என்பது அவர் வாழும் மகிமைக்குள் செல்ல வேண்டிய நுழைவாயில் அல்ல.
"இப்போது," அப்போஸ்தலன் கூக்குரலிட்டான், "ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட நேரம்; இதோ, இப்போது இரட்சிப்பின் நாள்," - அதாவது, எதிர்கால-உலக இரட்சிப்பு அல்லது பாதுகாப்பிற்காக இப்போது மனிதர்கள் தயாராக வேண்டும் என்பதல்ல, ஆனால் அதுதான் நேரம். அந்த இரட்சிப்பை ஆவியிலும் வாழ்விலும் அனுபவிக்க வேண்டும். இப்போது பொருள் வலிகள் மற்றும் பொருள் இன்பங்கள் என்று அழைக்கப்படும் நேரம் கடந்து செல்கிறது, ஏனெனில் இரண்டும் உண்மையற்றவை, ஏனென்றால் அறிவியலில் சாத்தியமற்றது. இந்த பூமிக்குரிய மந்திரத்தை உடைக்க, மனிதர்கள் உண்மையில் இருக்கும் மற்றும் பிரபஞ்சத்தை இணக்கமாக நிர்வகிக்கும் அனைத்தின் உண்மையான யோசனையையும் தெய்வீகக் கொள்கையையும் பெற வேண்டும். இந்த எண்ணம் மெதுவாகப் பிடிக்கப்படுகிறது, மேலும் அதை அடைவதற்கு முந்தைய இடைவெளி சந்தேகங்கள் மற்றும் தோல்விகள் மற்றும் வெற்றிகளுடன் கலந்து கொள்கிறது.
The educated belief that Soul is in the body causes mortals to regard death as a friend, as a stepping-stone out of mortality into immortality and bliss. The Bible calls death an enemy, and Jesus overcame death and the grave instead of yielding to them. He was "the way." To him, therefore, death was not the threshold over which he must pass into living glory.
"Now," cried the apostle, "is the accepted time; behold, now is the day of salvation," — meaning, not that now men must prepare for a future-world salvation, or safety, but that now is the time in which to experience that salvation in spirit and in life. Now is the time for so-called material pains and material pleasures to pass away, for both are unreal, because impossible in Science. To break this earthly spell, mortals must get the true idea and divine Principle of all that really exists and governs the universe harmoniously. This thought is apprehended slowly, and the interval before its attainment is attended with doubts and defeats as well as triumphs.
கிறிஸ்தவ விஞ்ஞானம் மனிதனை தன்முனைப்புகளில் தேர்ச்சி பெறுமாறு கட்டளையிடுகிறது, - வெறுப்பை கருணையுடன் அடக்கவும், காமத்தை கற்புடன் வெல்லவும், தர்மத்தால் பழிவாங்கவும், நேர்மையால் வஞ்சகத்தை வெல்லவும். உடல்நலம், மகிழ்ச்சி மற்றும் வெற்றிக்கு எதிரான சதிகாரர்களின் படையை நீங்கள் மதிக்கவில்லை என்றால், இந்த தவறுகளை அவற்றின் ஆரம்ப கட்டத்திலேயே நிறுத்துங்கள்.
Christian Science commands man to master the propensities, — to hold hatred in abeyance with kindness, to conquer lust with chastity, revenge with charity, and to overcome deceit with honesty. Choke these errors in their early stages, if you would not cherish an army of conspirators against health, happiness, and success.
மனிதனின் நல்லிணக்கமும் அழியாத தன்மையும் தெளிவாகத் தெரியாவிட்டால், நாம் கடவுளைப் பற்றிய உண்மையான கருத்தைப் பெறுவதில்லை; உண்மை அல்லது பிழை, புரிதல் அல்லது நம்பிக்கை, ஆவி அல்லது விஷயம் எதுவாக இருந்தாலும், அதை நிர்வகிப்பதை உடல் பிரதிபலிக்கும். எனவே, "இப்போதே நீ அவனுடன் பழகி, நிம்மதியாக இரு." கவனமாகவும், நிதானமாகவும், விழிப்புடனும் இருங்கள். வழி நேராகவும் குறுகியதாகவும் இருக்கிறது, இது கடவுள் மட்டுமே உயிர் என்ற புரிதலுக்கு வழிவகுக்கிறது.
Unless the harmony and immortality of man are becoming more apparent, we are not gaining the true idea of God; and the body will reflect what governs it, whether it be Truth or error, understanding or belief, Spirit or matter. Therefore "acquaint now thyself with Him, and be at peace." Be watchful, sober, and vigilant. The way is straight and narrow, which leads to the understanding that God is the only Life.
தவறான மனித நம்பிக்கைகள் தங்கள் சொந்த பொய்யை கொஞ்சம் கூட கற்றுக் கொள்ளும்போது, அவை மறைந்து போகத் தொடங்குகின்றன. பிழை மற்றும் அதன் செயல்பாடுகள் பற்றிய அறிவு, பிழையை அழிக்கும் உண்மையைப் புரிந்துகொள்வதற்கு முன்னதாக இருக்க வேண்டும், முழு மரண, பொருள் பிழை இறுதியாக மறைந்து, மற்றும் ஆன்மாவால் உருவாக்கப்பட்ட நித்திய உண்மை, மனிதனின் உண்மையான தோற்றமாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டு அங்கீகரிக்கப்படும். தயாரிப்பாளர்.
When false human beliefs learn even a little of their own falsity, they begin to disappear. A knowledge of error and of its operations must precede that understanding of Truth which destroys error, until the entire mortal, material error finally disappears, and the eternal verity, man created by and of Spirit, is understood and recognized as the true likeness of his Maker.
ஆன்மிக உண்மைகள் தோன்றுவதற்காக தவறான நம்பிக்கைகள் மற்றும் பொருள் ஆதாரங்களின் சிந்தனையை விலக்குவது, - இது ஒரு பெரிய சாதனையாகும், இதன் மூலம் நாம் பொய்யை துடைத்துவிட்டு உண்மைக்கு இடம் கொடுப்போம். இவ்வாறு நாம் உண்மையில் ஆலயத்தை அல்லது உடலை நிறுவலாம், "அதைக் கட்டியவரும் படைத்தவரும் கடவுளே."
To divest thought of false trusts and material evidences in order that the spiritual facts of being may appear, — this is the great attainment by means of which we shall sweep away the false and give place to the true. Thus we may establish in truth the temple, or body, "whose builder and maker is God."
தினசரி கடமைகள்
வழங்கியவர் மேரி பேக்கர் எடி
தினசரி ஜெபம்
ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபிப்பது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும்: "உம்முடைய ராஜ்யம் வா;" தெய்வீக சத்தியம், வாழ்க்கை, அன்பு ஆகியவற்றின் ஆட்சி என்னுள் நிலைபெறட்டும், எல்லா பாவங்களையும் என்னிடமிருந்து விலக்கட்டும்; உம்முடைய வார்த்தை எல்லா மனிதர்களிடமும் பாசத்தை வளப்படுத்தி, அவற்றை ஆளட்டும்!
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 4
நோக்கங்கள் மற்றும் செயல்களுக்கான விதி
தி மதர் சர்ச்சின் உறுப்பினர்களின் நோக்கங்கள் அல்லது செயல்களை விரோதமோ அல்லது தனிப்பட்ட இணைப்போ தூண்டக்கூடாது. அறிவியலில், தெய்வீக அன்பு மட்டுமே மனிதனை ஆளுகிறது; ஒரு கிறிஸ்தவ விஞ்ஞானி அன்பின் இனிமையான வசதிகளையும், பாவத்தைக் கண்டிப்பதிலும், உண்மையான சகோதரத்துவம், தொண்டு, மன்னிப்பு ஆகியவற்றிலும் பிரதிபலிக்கிறார். இந்த திருச்சபையின் உறுப்பினர்கள் தினந்தோறும் கவனித்து, எல்லா தீமைகளிலிருந்தும், தீர்க்கதரிசனம், தீர்ப்பு, கண்டனம், ஆலோசனை, செல்வாக்கு செலுத்துதல் அல்லது தவறாக செல்வாக்கு செலுத்துதல் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 1
கடமைக்கு விழிப்புணர்வு
ஆக்கிரமிப்பு மனநல ஆலோசனைகளுக்கு எதிராக தினமும் தன்னை தற்காத்துக் கொள்வது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும், மேலும் கடவுளுக்கும், அவரது தலைவருக்கும், மனிதகுலத்திற்கும் அவர் செய்ய வேண்டிய கடமையை மறக்கவோ புறக்கணிக்கவோ கூடாது. அவருடைய கிரியைகளால் அவர் நியாயந்தீர்க்கப்படுவார், நியாயப்படுத்தப்படுவார் அல்லது கண்டிக்கப்படுவார்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████