ஞாயிற்றுக்கிழமை ஏப்ரல் 28, 2024
“"ஜீவவிருட்சத்தின்மேல் அதிகாரமுள்ளவர்களாவதற்கும், வாசல்கள் வழியாய் நகரத்திற்குள் பிரவேசிப்பதற்கும் அவருடைய கற்பனைகளின்படி செய்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள்."”
“Blessed are they that do his commandments, that they may have right to the tree of life, and may enter in through the gates into the city”
24 என் வசனத்தைக் கேட்டு, என்னை அனுப்பினவரை விசுவாசிக்கிறவனுக்கு நித்தியஜீவன் உண்டு; அவன் ஆக்கினைத்தீர்ப்புக்குட்படாமல், மரணத்தைவிட்டு நீங்கி, ஜீவனுக்குட்பட்டிருக்கிறான் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
25 மரித்தோர் தேவகுமாரனுடைய சத்தத்தைக் கேட்குங்காலம் வரும், அது இப்பொழுதே வந்திருக்கிறது; அதைக் கேட்கிறவர்கள் பிழைப்பார்கள் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
26 ஏனெனில், பிதாவானவர் தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிறதுபோல, குமாரனும் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கும்படி அருள் செய்திருக்கிறார்.
28 இதைக்குறித்து நீங்கள் ஆச்சரியப்படவேண்டாம்; ஏனென்றால் பிரேதக்குழிகளிலுள்ள அனைவரும் அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்குங் காலம் வரும்.
29 அப்பொழுது, நன்மைசெய்தவர்கள் ஜீவனை அடையும்படி எழுந்திருக்கிறவர்களாகவும், தீமை செய்தவர்கள் ஆக்கினையை அடையும்படி எழுந்திருக்கிறவர்களாகவும் புறப்படுவார்கள்.
24. Verily, verily, I say unto you, He that heareth my word, and believeth on him that sent me, hath everlasting life, and shall not come into condemnation; but is passed from death unto life.
25. Verily, verily, I say unto you, The hour is coming, and now is, when the dead shall hear the voice of the Son of God: and they that hear shall live.
26. For as the Father hath life in himself; so hath he given to the Son to have life in himself.
28. Marvel not at this: for the hour is coming, in the which all that are in the graves shall hear his voice,
29. And shall come forth; they that have done good, unto the resurrection of life.
பாடம் பிரசங்கம்
1 கர்த்தாவே, நீரே என் தேவன்; உம்மை உயர்த்தி, உமது நாமத்தைத் துதிப்பேன்; நீர் அதிசயமானவைகளைச் செய்தீர்; உமது ஆலோசனைகள் சத்தியமும் உறுதியுமானவைகள்.
6 சேனைகளின் கர்த்தர் இந்த மலையிலே சகல ஜனங்களுக்கும் ஒரு விருந்தை ஆயத்தப்படுத்துவார்; அது கொழுமையான பதார்த்தங்களும், பழமையான திராட்சரசமும் ஊனும் நிணமுமுள்ள பதார்த்தங்களும், தெளிந்த பழமையான திராட்சரசமும் நிறைந்த விருந்தாயிருக்கும்.
7 சகல ஜனங்கள்மேலுமுள்ள முக்காட்டையும், சகல ஜாதிகளையும் மூடியிருக்கிற மூடலையும், இந்த மலையிலே அகற்றிப்போடுவார்.
8 அவர் மரணத்தை ஜெயமாய் விழுங்குவார்; கர்த்தராகிய தேவன் எல்லா முகங்களிலுமிருந்து கண்ணீரைத் துடைத்து, தமது ஜனத்தின் நிந்தையை பூமியிலிராதபடிக்கு முற்றிலும் நீக்கிவிடுவார்; கர்த்தரே இதைச் சொன்னார்.
1 O Lord, thou art my God; I will exalt thee, I will praise thy name; for thou hast done wonderful things; thy counsels of old are faithfulness and truth.
6 And in this mountain shall the Lord of hosts make unto all people a feast of fat things, a feast of wines on the lees, of fat things full of marrow, of wines on the lees well refined.
7 And he will destroy in this mountain the face of the covering cast over all people, and the vail that is spread over all nations.
8 He will swallow up death in victory; and the Lord God will wipe away tears from off all faces; and the rebuke of his people shall he take away from off all the earth: for the Lord hath spoken it.
1 மரியாளும் அவள் சகோதரியாகிய மார்த்தாளும் இருந்த பெத்தானியா கிராமத்திலுள்ளவனாகிய லாசரு என்னும் ஒருவன் வியாதிப்பட்டிருந்தான்.
4 இயேசு அதைக் கேட்டபொழுது: இந்த வியாதி மரணத்துக்கு ஏதுவாயிராமல் தேவனுடைய மகிமை விளங்குவதற்கு ஏதுவாயிருக்கிறது; தேவனுடைய குமாரனும் அதினால் மகிமைப்படுவார் என்றார்.
7 அதன்பின்பு அவர் தம்முடைய சீஷரை நோக்கி: நாம் மறுபடியும் யூதேயாவுக்குப் போவோம் வாருங்கள் என்றார்.
11 இவைகளை அவர் சொல்லியபின்பு அவர்களை நோக்கி: நம்முடைய சிநேகிதனாகிய லாசரு நித்திரையடைந்திருக்கிறான். நான் அவனை எழுப்பப்போகிறேன் என்றார்.
15 நான் அங்கே இராததினால் நீங்கள் விசுவாசமுள்ளவர்களாகிறதற்கு ஏதுவுண்டென்று உங்கள் நிமித்தம் சந்தோஷப்படுகிறேன்; இப்பொழுது அவனிடத்திற்குப் போவோம் வாருங்கள் என்றார்.
17 இயேசு வந்தபோது அவன் கல்லறையில் வைக்கப்பட்டு நாலுநாளாயிற்றென்று கண்டார்.
21 மார்த்தாள் இயேசுவினிடத்தில் வந்து: ஆண்டவரே, நீர் இங்கேயிருந்தீரானால் என் சகோதரன் மரிக்கமாட்டான்.
22 இப்பொழுதும் நீர் தேவனிடத்தில் கேட்டுக்கொள்ளுவதெதுவோ அதைத் தேவன் உமக்குத் தந்தருளுவார் என்று அறிந்திருக்கிறேன் என்றாள்.
23 இயேசு அவளை நோக்கி: உன் சகோதரன் உயிர்த்தெழுந்திருப்பான் என்றார்.
24 அதற்கு மார்த்தாள்: உயிர்த்தெழுதல் நடக்கும் கடைசிநாளிலே அவனும் உயிர்த்தெழுந்திருப்பான் என்று அறிந்திருக்கிறேன் என்றாள்.
25 இயேசு அவளை நோக்கி: நானே உயிர்த்தெழுதலும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன், என்னை விசுவாசிக்கிறவன் மரித்தாலும் பிழைப்பான்;
26 உயிரோடிருந்து என்னை விசுவாசிக்கிறவனெவனும் என்றென்றைக்கும் மரியாமலும் இருப்பான்; இதை விசுவாசிக்கிறாயா என்றார்.
27 அதற்கு அவள்: ஆம், ஆண்டவரே, நீர் உலகத்தில் வருகிறவரான தேவகுமாரனாகிய கிறிஸ்து என்று நான் விசுவாசிக்கிறேன் என்றாள்.
32 இயேசு இருந்த இடத்தில் மரியாள் வந்து, அவரைக் கண்டவுடனே, அவர் பாதத்தில் விழுந்து: ஆண்டவரே, நீர் இங்கே இருந்தீரானால் என் சகோதரன் மரிக்கமாட்டான் என்றாள்.
33 அவள் அழுகிறதையும் அவளோடேகூட வந்த யூதர்கள் அழுகிறதையும் இயேசு கண்டபோது ஆவியிலே கலங்கித் துயரமடைந்து:
34 அவனை எங்கே வைத்தீர்கள் என்றார். ஆண்டவரே, வந்து பாரும் என்றார்கள்;
38 அப்பொழுது இயேசு மறுபடியும் தமக்குள்ளே கலங்கிக் கல்லறையினிடத்திற்கு வந்தார். அது ஒரு குகையாயிருந்தது; அதின்மேல் ஒரு கல் வைக்கப்பட்டிருந்தது.
39 இயேசு: கல்லை எடுத்துப்போடுங்கள் என்றார். மரித்தவனுடைய சகோதரியாகிய மார்த்தாள் அவரை நோக்கி: ஆண்டவரே, இப்பொழுது நாறுமே, நாலுநாளாயிற்றே என்றாள்.
40 இயேசு அவளை நோக்கி: நீ விசுவாசித்தால் தேவனுடைய மகிமையைக் காண்பாய் என்று நான் உனக்குச் சொல்லவில்லையா என்றார்.
41 அப்பொழுது மரித்தவன் வைக்கப்பட்ட இடத்திலிருந்த கல்லை எடுத்துப்போட்டார்கள். இயேசு தம்முடைய கண்களை ஏறெடுத்து: பிதாவே, நீர் எனக்குச் செவிகொடுத்தபடியினால் உம்மை ஸ்தோத்திரிக்கிறேன்.
42 நீர் எப்பொழுதும் எனக்குச் செவிகொடுக்கிறீர் என்று நான் அறிந்திருக்கிறேன்; ஆனாலும் நீர் என்னை அனுப்பினதைச் சூழ்ந்துநிற்கும் ஜனங்கள் விசுவாசிக்கும்படியாக அவர்கள் நிமித்தம் இதைச் சொன்னேன் என்றார்.
43 இவைகளைச் சொன்னபின்பு: லாசருவே, வெளியே வா என்று, உரத்த சத்தமாய்க் கூப்பிட்டார்.
44 அப்பொழுது, மரித்தவன் வெளியே வந்தான். அவன் கால்களும் கைகளும் பிரேதச் சீலைகளினால் கட்டப்பட்டிருந்தது, அவன் முகமும் சீலையால் சுற்றப்பட்டிருந்தது. இயேசு அவர்களை நோக்கி: இவனைக் கட்டவிழ்த்துவிடுங்கள் என்றார்.
1 Now a certain man was sick, named Lazarus, of Bethany, the town of Mary and her sister Martha.
4 When Jesus heard that, he said, This sickness is not unto death, but for the glory of God,
7 Then after that saith he to his disciples, Let us go into Judæa again.
11 Our friend Lazarus sleepeth; but I go, that I may awake him out of sleep.
15 And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless let us go unto him.
17 Then when Jesus came, he found that he had lain in the grave four days already.
21 Then said Martha unto Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
22 But I know, that even now, whatsoever thou wilt ask of God, God will give it thee.
23 Jesus saith unto her, Thy brother shall rise again.
24 Martha saith unto him, I know that he shall rise again in the resurrection at the last day.
25 Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live:
26 And whosoever liveth and believeth in me shall never die. Believest thou this?
27 She saith unto him, Yea, Lord: I believe that thou art the Christ, the Son of God, which should come into the world.
32 Then when Mary was come where Jesus was, and saw him, she fell down at his feet, saying unto him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews also weeping which came with her, he groaned in the spirit, and was troubled,
34 And said, Where have ye laid him?
38 Jesus therefore again groaning in himself cometh to the grave. It was a cave, and a stone lay upon it.
39 Jesus said, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith unto him, Lord, by this time he stinketh: for he hath been dead four days.
40 Jesus saith unto her, Said I not unto thee, that, if thou wouldest believe, thou shouldest see the glory of God?
41 Then they took away the stone from the place where the dead was laid. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou hast heard me.
42 And I knew that thou hearest me always: but because of the people which stand by I said it, that they may believe that thou hast sent me.
43 And when he thus had spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
44 And he that was dead came forth, bound hand and foot with graveclothes: and his face was bound about with a napkin. Jesus saith unto them, Loose him, and let him go.
35 அதற்கு இயேசு: இன்னும் கொஞ்சக்காலம் ஒளி உங்களிடத்தில் இருக்கும்; இருளில் நீங்கள் அகப்படாதபடிக்கு ஒளி உங்களோடிருக்கையில் நடவுங்கள்; இருளில் நடக்கிறவன் தான் போகிற இடம் இன்னதென்று அறியான்.
46 என்னிடத்தில் விசுவாசமாயிருக்கிறவனெவனும் இருளில் இராதபடிக்கு, நான் உலகத்தில் ஒளியாக வந்தேன்.
35 Then Jesus said unto them, Yet a little while is the light with you. Walk while ye have the light, lest darkness come upon you: for he that walketh in darkness knoweth not whither he goeth.
46 I am come a light into the world, that whosoever believeth on me should not abide in darkness.
11 ... நாம் காலத்தை அறிந்தவர்களாய், இப்படி நடக்கவேண்டும்; நாம் விசுவாசிகளானபோது இரட்சிப்பு சமீபமாயிருந்ததைப் பார்க்கிலும் இப்பொழுது அது நமக்கு அதிக சமீபமாயிருக்கிறது.
12 இரவு சென்றுபோயிற்று, பகல் சமீபமாயிற்று; ஆகையால் அந்தகாரத்தின் கிரியைகளை நாம் தள்ளிவிட்டு, ஒளியின் ஆயுதங்களைத் தரித்துக்கொள்ளக்கடவோம்.
13 களியாட்டும் வெறியும், வேசித்தனமும் காமவிகாரமும், வாக்குவாதமும் பொறாமையும் உள்ளவர்களாய் நடவாமல், பகலிலே நடக்கிறவர்கள்போலச் சீராய் நடக்கக்கடவோம்.
14 துர்இச்சைகளுக்கு இடமாக உடலைப் பேணாமலிருந்து, கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவைத் தரித்துக்கொள்ளுங்கள்.
11 ...now it is high time to awake out of sleep: for now is our salvation nearer than when we believed.
12 The night is far spent, the day is at hand: let us therefore cast off the works of darkness, and let us put on the armour of light.
13 Let us walk honestly, as in the day; not in rioting and drunkenness, not in chambering and wantonness, not in strife and envying.
14 But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the flesh, to fulfil the lusts thereof.
1 சீக்கிரத்தில் சம்பவிக்கவேண்டியவைகளைத் தம்முடைய ஊழியக்காரருக்குக் காண்பிக்கும்பொருட்டு, தேவன் இயேசுகிறிஸ்துவுக்கு ஒப்புவித்ததும்.
1 The Revelation of Jesus Christ, which God gave unto him, to shew unto his servants things which must shortly come to pass;
7 ஆவியானவர் சபைகளுக்குச் சொல்லுகிறதைக் காதுள்ளவன் கேட்கக்கடவன்; ஜெயங்கொள்ளுகிறவனெவனோ அவனுக்கு தேவனுடைய பரதீசின் மத்தியிலிருக்கிற ஜீவவிருட்சத்தின் கனியைப் புசிக்கக்கொடுப்பேன் என்றெழுது.
7 He that hath an ear, let him hear what the Spirit saith unto the churches; To him that overcometh will I give to eat of the tree of life, which is in the midst of the paradise of God.
19 நான் நேசிக்கிறவர்களெவர்களோ அவர்களைக் கடிந்துகொண்டு சிட்சிக்கிறேன்; ஆகையால் நீ ஜாக்கிரதையாயிருந்து, மனந்திரும்பு.
20 இதோ, வாசற்படியிலே நின்று தட்டுகிறேன்; ஒருவன் என் சத்தத்தைக்கேட்டு, கதவைத் திறந்தால், அவனிடத்தில் நான் பிரவேசித்து, அவனோடே போஜனம்பண்ணுவேன், அவனும் என்னோடே போஜனம்பண்ணுவான்.
21 நான் ஜெயங்கொண்டு என் பிதாவினுடைய சிங்காசனத்திலே அவரோடேகூட உட்கார்ந்ததுபோல, ஜெயங்கொள்ளுகிறவனெவனோ அவனும் என்னுடைய சிங்காசனத்தில் என்னோடேகூட உட்காரும்படிக்கு அருள்செய்வேன்.
19 As many as I love, I rebuke and chasten: be zealous therefore, and repent.
20 Behold, I stand at the door, and knock: if any man hear my voice, and open the door, I will come in to him, and will sup with him, and he with me.
21 To him that overcometh will I grant to sit with me in my throne, even as I also overcame, and am set down with my Father in his throne.
26 பரிகரிக்கப்படுங் கடைசிச் சத்துரு மரணம்.
55 மரணமே! உன் கூர் எங்கே? பாதாளமே! உன் ஜெயம் எங்கே?
56 மரணத்தின் கூர் பாவம், பாவத்தின் பெலன் நியாயப்பிரமாணம்.
57 நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவினாலே நமக்கு ஜெயங்கொடுக்கிற தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம்.
58 ஆகையால், எனக்குப் பிரியமான சகோதரரே, கர்த்தருக்குள் நீங்கள் படுகிற பிரயாசம் விருதாவாயிராதென்று அறிந்து, நீங்கள் உறுதிப்பட்டவர்களாயும், அசையாதவர்களாயும், கர்த்தருடைய கிரியையிலே எப்பொழுதும் பெருகுகிறவர்களாயும் இருப்பீர்களாக.
26 The last enemy that shall be destroyed is death.
55 O death, where is thy sting? O grave, where is thy victory?
56 The sting of death is sin; and the strength of sin is the law.
57 But thanks be to God, which giveth us the victory through our Lord Jesus Christ.
58 Therefore, my beloved brethren, be ye stedfast, unmoveable, always abounding in the work of the Lord, forasmuch as ye know that your labour is not in vain in the Lord.
வாழ்க்கை நித்தியமானது. நாம் இதைக் கண்டுபிடித்து, அதன் ஆர்ப்பாட்டத்தைத் தொடங்க வேண்டும். வாழ்வும் நன்மையும் அழியாதவை.
Life is eternal. We should find this out, and begin the demonstration thereof. Life and goodness are immortal.
ஆன்மீக மனிதன் என்பது கடவுளின் உருவம் அல்லது யோசனை, அதன் தெய்வீகக் கொள்கையிலிருந்து இழக்கவோ பிரிக்கவோ முடியாத ஒரு யோசனை.
Spiritual man is the image or idea of God, an idea which cannot be lost nor separated from its divine Principle.
கடவுள், தெய்வீக நன்மை, ஒரு மனிதனுக்கு நித்திய ஜீவனைக் கொடுப்பதற்காக அவரைக் கொல்லவில்லை, ஏனென்றால் கடவுள் மட்டுமே மனிதனின் வாழ்க்கை. கடவுள் ஒரே நேரத்தில் இருப்பதன் மையமாகவும் சுற்றளவாகவும் இருக்கிறார். இறப்பது தீமை; நல்லது இறக்காது.
God, divine good, does not kill a man in order to give him eternal Life, for God alone is man's life. God is at once the centre and circumference of being. It is evil that dies; good dies not.
"என்னை விசுவாசிக்கிறவன் மரணத்தைக் காணமாட்டான்" என்று இயேசு உறுதியாகக் கூறினார். அதாவது, வாழ்க்கையின் உண்மையான கருத்தை உணர்ந்தவர் மரணத்தின் மீதான நம்பிக்கையை இழக்கிறார். நன்மை பற்றிய உண்மையான எண்ணம் கொண்டவர் தீமையின் அனைத்து உணர்வையும் இழக்கிறார், இதன் காரணமாக ஆவியின் அழியாத உண்மைகளுக்குள் நுழைகிறார். அத்தகையவர் வாழ்வில் நிலைத்திருப்பார், - உயிரை ஆதரிக்க இயலாத உடலால் பெறப்பட்ட வாழ்க்கை அல்ல, ஆனால் உண்மை, அதன் சொந்த அழியாத யோசனையை வெளிப்படுத்துகிறது.
Jesus said substantially, "He that believeth in me shall not see death." That is, he who perceives the true idea of Life loses his belief in death. He who has the true idea of good loses all sense of evil, and by reason of this is being ushered into the undying realities of Spirit. Such a one abideth in Life, — life obtained not of the body incapable of supporting life, but of Truth, unfolding its own immortal idea.
மனிதன் கடவுளின் சொந்த உருவம் என்று தன்னை ஒப்புக்கொள்வது எல்லையற்ற யோசனையில் தேர்ச்சி பெற மனிதனை விடுவிக்கிறது. இந்த நம்பிக்கை மரணத்தின் கதவை அடைத்து, அழியாமையை நோக்கி அகலத் திறக்கிறது. ஆவியின் புரிதல் மற்றும் அங்கீகாரம் இறுதியாக வர வேண்டும், மேலும் தெய்வீகக் கோட்பாட்டின் மூலம் இருப்பதன் மர்மங்களைத் தீர்ப்பதில் நம் நேரத்தை மேம்படுத்தலாம். தற்போது மனிதன் என்றால் என்னவென்று நமக்குத் தெரியாது, ஆனால் மனிதன் கடவுளைப் பிரதிபலிக்கும் போது இதை நிச்சயமாக அறிவோம்.
The admission to one's self that man is God's own likeness sets man free to master the infinite idea. This conviction shuts the door on death, and opens it wide towards immortality. The understanding and recognition of Spirit must finally come, and we may as well improve our time in solving the mysteries of being through an apprehension of divine Principle. At present we know not what man is, but we certainly shall know this when man reflects God.
லாசரஸைப் பற்றி இயேசு சொன்னார்: "நம்முடைய நண்பன் லாசரஸ் தூங்குகிறான்; ஆனால் நான் அவரை தூக்கத்திலிருந்து எழுப்புவதற்காக செல்கிறேன்." லாசரஸ் ஒருபோதும் இறக்கவில்லை என்ற புரிதலின் மூலம் இயேசு லாசரஸை மீட்டெடுத்தார், அவருடைய உடல் இறந்து பின்னர் மீண்டும் வாழ்ந்தார் என்று ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. லாசரஸ் தனது உடலில் வாழ்ந்தார் அல்லது இறந்துவிட்டார் என்று இயேசு நம்பியிருந்தால், எஜமானரும் உடலை அடக்கம் செய்த அதே நம்பிக்கையின் விமானத்தில் நின்றிருப்பார், மேலும் அவரால் அதை உயிர்ப்பித்திருக்க முடியாது.
Jesus said of Lazarus: "Our friend Lazarus sleepeth; but I go, that I may awake him out of sleep." Jesus restored Lazarus by the understanding that Lazarus had never died, not by an admission that his body had died and then lived again. Had Jesus believed that Lazarus had lived or died in his body, the Master would have stood on the same plane of belief as those who buried the body, and he could not have resuscitated it.
ஜட உடலும் மனமும் தற்காலிகமானவை, ஆனால் உண்மையான மனிதன் ஆன்மீகம் மற்றும் நித்தியமானவன். உண்மையான மனிதனின் அடையாளம் இழக்கப்படவில்லை, ஆனால் இந்த விளக்கத்தின் மூலம் கண்டறியப்படுகிறது; ஏனெனில் இருப்பு மற்றும் அனைத்து அடையாளத்தின் நனவான முடிவிலி அதன் மூலம் கண்டறியப்பட்டு மாறாமல் உள்ளது. கடவுள் எல்லாமும் நித்தியமும் அவனுடையதாக இருக்கும்போது, உண்மையான எதையும் மனிதன் இழப்பது சாத்தியமில்லை. மனம் என்பது பொருளில் உள்ளது என்ற கருத்தும், இன்ப துன்பங்கள் என்று அழைக்கப்படும் பிறப்பு, பாவம், நோய் மற்றும் இறப்பு ஆகியவை உண்மையானவை என்பது ஒரு மரண நம்பிக்கை; மேலும் இந்த நம்பிக்கை தான் எப்பொழுதும் இழக்கப்படும்.
ஆன்மீக மனிதனின் ஆன்மா அல்லது மனம் கடவுள், எல்லா உயிரினங்களின் தெய்வீகக் கொள்கை, மேலும் இந்த உண்மையான மனிதன் உணர்வுக்கு பதிலாக ஆன்மாவால் ஆளப்படுவதால், தந்தை பரிபூரணமாக இருப்பதைப் போலவே, மனிதனையும் பரிபூரணமாக வெளிப்படுத்துகிறது. ஆவியின் சட்டத்தால், பொருளின் சட்டங்கள் என்று அழைக்கப்படுவதால் அல்ல.
The material body and mind are temporal, but the real man is spiritual and eternal. The identity of the real man is not lost, but found through this explanation; for the conscious infinitude of existence and of all identity is thereby discerned and remains unchanged. It is impossible that man should lose aught that is real, when God is all and eternally his. The notion that mind is in matter, and that the so-called pleasures and pains, the birth, sin, sickness, and death of matter, are real, is a mortal belief; and this belief is all that will ever be lost.
The Science of being reveals man as perfect, even as the Father is perfect, because the Soul, or Mind, of the spiritual man is God, the divine Principle of all being, and because this real man is governed by Soul instead of sense, by the law of Spirit, not by the so-called laws of matter.
மரணம் என்பது கனவின் மற்றொரு கட்டம், இருப்பு என்பது பொருளாக இருக்கலாம். அறிவியலில் மனிதனின் இருத்தலின் நல்லிணக்கத்தில் எதுவும் குறுக்கிடவோ அல்லது முடிவுக்கு வரவோ முடியாது. எலும்பு முறிந்தாலும் அல்லது உடல் கில்லட்டின் அடிக்கப்பட்டாலும் மனிதன் அதேதான். மனிதன் ஒருபோதும் மரணத்தை வெல்ல முடியாது என்றால், "அழிக்கப்படும் கடைசி எதிரி மரணம்" என்று வேதம் ஏன் கூறுகிறது? நாம் பாவத்தை வெல்லும் விகிதத்தில் மரணத்தின் மீதான வெற்றியைப் பெறுவோம் என்று வார்த்தையின் காலம் காட்டுகிறது.
Death is but another phase of the dream that existence can be material. Nothing can interfere with the harmony of being nor end the existence of man in Science. Man is the same after as before a bone is broken or the body guillotined. If man is never to overcome death, why do the Scriptures say, "The last enemy that shall be destroyed is death"? The tenor of the Word shows that we shall obtain the victory over death in proportion as we overcome sin.
மரணம் போல் தோன்றிய பிறகு இயேசுவின் உடல் நிலை மாறாமல் இருந்தது, அதைத் தொடர்ந்து அனைத்து பொருள் நிலைகளுக்கும் மேலாக அவர் உயர்த்தப்பட்டார்; மேலும் இந்த மேன்மை அவரது உயர்வை விளக்கியது, மேலும் கல்லறைக்கு அப்பால் ஒரு தகுதிகாண் மற்றும் முற்போக்கான நிலையை சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வெளிப்படுத்தியது.
Jesus' unchanged physical condition after what seemed to be death was followed by his exaltation above all material conditions; and this exaltation explained his ascension, and revealed unmistakably a probationary and progressive state beyond the grave.
மரணம் என்று அழைக்கப்படும் மாற்றம் பாவம், நோய் மற்றும் மரணத்தின் மீதான நம்பிக்கையை அழித்திருந்தால், கலைக்கும் தருணத்தில் மகிழ்ச்சி வென்று நிரந்தரமாக இருக்கும்; ஆனால் இது அப்படி இல்லை. பரிபூரணத்தால் மட்டுமே முழுமை பெறப்படுகிறது. தெய்வீக அறிவியலில் கிறிஸ்து, சத்தியம், அறியாமை மற்றும் பாவம் அனைத்தையும் அகற்றும் வரை, அநீதியானவர்கள் இன்னும் அநீதியாகவே இருப்பார்கள்.
மரணத்தின் தருணத்தில் நம்மை ஆட்கொள்ளும் பாவமும் பிழையும் அந்த நொடியில் நிற்காது, ஆனால் இந்த தவறுகளின் மரணம் வரை நீடிக்கும். முழு ஆன்மிகமாக இருக்க, மனிதன் பாவமற்றவனாக இருக்க வேண்டும், மேலும் அவன் பூரணத்தை அடையும் போதுதான் அவன் அவ்வாறு ஆவான். கொலைகாரன், செயலில் கொல்லப்பட்டாலும், அதன் மூலம் பாவத்தை விட்டுவிடுவதில்லை. அவரது உடல் இறந்துவிட்டதாக நம்புவதற்கும், அவரது கொடூரமான மனம் இறக்கவில்லை என்பதை அறிந்து கொள்வதற்கும் அவர் ஆன்மீக ரீதியில் இல்லை. தீமையை நன்மையால் நிராயுதபாணியாக்கும் வரை அவனது எண்ணங்கள் தூய்மையாக இருக்காது. அவரது உடல் அவரது மனதைப் போலவே பொருள், மற்றும் நேர்மாறாகவும் உள்ளது.
மன்னிக்கப்படாத நிலையில் பாவம் மன்னிக்கப்படுகிறது, பாவத்தின் மத்தியில் மகிழ்ச்சி உண்மையானதாக இருக்கலாம், உடலின் மரணம் என்று அழைக்கப்படுவது பாவத்திலிருந்து விடுபடுகிறது, கடவுளின் மன்னிப்பு பாவத்தை அழிப்பதைத் தவிர வேறொன்றுமில்லை - இவை கடுமையான தவறுகள். . கடைசி துருப்பு ஒலிக்கும்போது, "ஒரு கண் இமைக்கும் நேரத்தில்" அனைத்தும் மாற்றப்படும் என்பதை நாம் அறிவோம்; ஆனால் கிறிஸ்தவ குணத்தின் வளர்ச்சியில் ஒவ்வொரு சிறிய அழைப்புக்கும் மனிதர்கள் ஏற்கனவே இணங்கும் வரை இந்த ஞானத்தின் கடைசி அழைப்பு வர முடியாது. மரண அனுபவத்தின் மீதான நம்பிக்கை அவர்களை மகிமைப்படுத்தப்பட்ட உயிரினத்திற்கு எழுப்பும் என்று மனிதர்கள் கற்பனை செய்ய வேண்டியதில்லை.
உலகளாவிய இரட்சிப்பு முன்னேற்றம் மற்றும் சோதனையில் தங்கியுள்ளது, மேலும் அவை இல்லாமல் அடைய முடியாது. சொர்க்கம் என்பது உள்ளூரல்ல, ஆனால் மனதின் அனைத்து வெளிப்பாடுகளும் இணக்கமாகவும் அழியாததாகவும் இருக்கும் ஒரு தெய்வீக மன நிலை, ஏனென்றால் பாவம் இல்லை, மேலும் மனிதன் தனது சொந்த நீதியைக் கொண்டிருக்கவில்லை, ஆனால் "இறைவனுடைய மனதைக் கொண்டிருக்கிறான்", என வேதம் கூறுகிறது.
If the change called death destroyed the belief in sin, sickness, and death, happiness would be won at the moment of dissolution, and be forever permanent; but this is not so. Perfection is gained only by perfection. They who are unrighteous shall be unrighteous still, until in divine Science Christ, Truth, removes all ignorance and sin.
The sin and error which possess us at the instant of death do not cease at that moment, but endure until the death of these errors. To be wholly spiritual, man must be sinless, and he becomes thus only when he reaches perfection. The murderer, though slain in the act, does not thereby forsake sin. He is no more spiritual for believing that his body died and learning that his cruel mind died not. His thoughts are no purer until evil is disarmed by good. His body is as material as his mind, and vice versa.
The suppositions that sin is pardoned while unforsaken, that happiness can be genuine in the midst of sin, that the so-called death of the body frees from sin, and that God's pardon is aught but the destruction of sin, — these are grave mistakes. We know that all will be changed "in the twinkling of an eye," when the last trump shall sound; but this last call of wisdom cannot come till mortals have already yielded to each lesser call in the growth of Christian character. Mortals need not fancy that belief in the experience of death will awaken them to glorified being.
Universal salvation rests on progression and probation, and is unattainable without them. Heaven is not a locality, but a divine state of Mind in which all the manifestations of Mind are harmonious and immortal, because sin is not there and man is found having no righteousness of his own, but in possession of "the mind of the Lord," as the Scripture says.
நாம் பொறுமையுடன் கடவுளிடம் காத்திருந்து, நேர்மையாக உண்மையைத் தேடும்போது, அவர் நம் பாதையை வழிநடத்துகிறார். அபூரண மனிதர்கள் ஆன்மீக பரிபூரணத்தின் இறுதி நிலையை மெதுவாகப் புரிந்து கொள்கிறார்கள்; ஆனால் சரியாகத் தொடங்குவதும், இருப்பதன் பெரும் சிக்கலைக் காட்டுவதற்கான சண்டையைத் தொடர்வதும் அதிகம்.
When we wait patiently on God and seek Truth righteously, He directs our path. Imperfect mortals grasp the ultimate of spiritual perfection slowly; but to begin aright and to continue the strife of demonstrating the great problem of being, is doing much.
நோயினால் உயிரை அழிக்க முடியாது என்றும், மனிதர்கள் பாவத்திலிருந்தும் நோயிலிருந்தும் மரணத்தால் இரட்சிக்கப்படுவதில்லை என்றும் அறியும்போது, இந்தப் புரிதல் வாழ்க்கையின் புதுமைக்கு விரைவுபடுத்தும். அது இறப்பதற்கான ஆசை அல்லது கல்லறை பற்றிய பயம் ஆகியவற்றில் தேர்ச்சி பெறுகிறது, இதனால் மரண இருப்பை அச்சுறுத்தும் பெரும் பயத்தை அழித்துவிடும்.
When it is learned that disease cannot destroy life, and that mortals are not saved from sin or sickness by death, this understanding will quicken into newness of life. It will master either a desire to die or a dread of the grave, and thus destroy the great fear that besets mortal existence.
வாழ்க்கை உண்மையானது, மரணம் என்பது மாயை. … இந்த உன்னத தருணத்தில் மனிதனின் பாக்கியம் நமது குருவின் வார்த்தைகளை நிரூபிப்பதாகும்: "ஒரு மனிதன் நான் சொல்வதைக் கடைப்பிடித்தால், அவன் ஒருபோதும் மரணத்தைக் காணமாட்டான்." ஆன்மிக உண்மைகள் தோன்றுவதற்காக தவறான நம்பிக்கைகள் மற்றும் பொருள் ஆதாரங்களைப் பற்றிய சிந்தனையைத் தவிர்ப்பது - இது ஒரு பெரிய சாதனையாகும், இதன் மூலம் நாம் பொய்யை துடைத்துவிட்டு உண்மைக்கு இடம் கொடுப்போம். இவ்வாறு நாம் உண்மையில் ஆலயத்தை அல்லது உடலை நிறுவலாம், "அதைக் கட்டியவரும் படைத்தவரும் கடவுளே."
Life is real, and death is the illusion. ... Man's privilege at this supreme moment is to prove the words of our Master: "If a man keep my saying, he shall never see death." To divest thought of false trusts and material evidences in order that the spiritual facts of being may appear, — this is the great attainment by means of which we shall sweep away the false and give place to the true. Thus we may establish in truth the temple, or body, "whose builder and maker is God."
தினசரி கடமைகள்
வழங்கியவர் மேரி பேக்கர் எடி
தினசரி ஜெபம்
ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபிப்பது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும்: "உம்முடைய ராஜ்யம் வா;" தெய்வீக சத்தியம், வாழ்க்கை, அன்பு ஆகியவற்றின் ஆட்சி என்னுள் நிலைபெறட்டும், எல்லா பாவங்களையும் என்னிடமிருந்து விலக்கட்டும்; உம்முடைய வார்த்தை எல்லா மனிதர்களிடமும் பாசத்தை வளப்படுத்தி, அவற்றை ஆளட்டும்!
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 4
நோக்கங்கள் மற்றும் செயல்களுக்கான விதி
தி மதர் சர்ச்சின் உறுப்பினர்களின் நோக்கங்கள் அல்லது செயல்களை விரோதமோ அல்லது தனிப்பட்ட இணைப்போ தூண்டக்கூடாது. அறிவியலில், தெய்வீக அன்பு மட்டுமே மனிதனை ஆளுகிறது; ஒரு கிறிஸ்தவ விஞ்ஞானி அன்பின் இனிமையான வசதிகளையும், பாவத்தைக் கண்டிப்பதிலும், உண்மையான சகோதரத்துவம், தொண்டு, மன்னிப்பு ஆகியவற்றிலும் பிரதிபலிக்கிறார். இந்த திருச்சபையின் உறுப்பினர்கள் தினந்தோறும் கவனித்து, எல்லா தீமைகளிலிருந்தும், தீர்க்கதரிசனம், தீர்ப்பு, கண்டனம், ஆலோசனை, செல்வாக்கு செலுத்துதல் அல்லது தவறாக செல்வாக்கு செலுத்துதல் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 1
கடமைக்கு விழிப்புணர்வு
ஆக்கிரமிப்பு மனநல ஆலோசனைகளுக்கு எதிராக தினமும் தன்னை தற்காத்துக் கொள்வது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும், மேலும் கடவுளுக்கும், அவரது தலைவருக்கும், மனிதகுலத்திற்கும் அவர் செய்ய வேண்டிய கடமையை மறக்கவோ புறக்கணிக்கவோ கூடாது. அவருடைய கிரியைகளால் அவர் நியாயந்தீர்க்கப்படுவார், நியாயப்படுத்தப்படுவார் அல்லது கண்டிக்கப்படுவார்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 6