ஞாயிற்றுக்கிழமை நவம்பர் 14, 2021
“"பின்பு தேவன்: நமது சாயலாகவும் நமது ரூபத்தின்படியேயும் மனுஷனை உண்டாக்குவோமாக; அவர்கள் சமுத்திரத்தின் மச்சங்களையும், ஆகாயத்துப் பறவைகளையும், மிருகஜீவன்களையும், பூமியனைத்தையும், பூமியின்மேல் ஊரும் சகலப் பிராணிகளையும் ஆளக்கடவர்கள் என்றார்."”
“And God said, Let us make man in our image, after our likeness: and let them have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over the cattle, and over all the earth, and over every creeping thing that creepeth upon the earth.”
PDF Downloads:
யூடுபே இல் கேட்க இங்கே கிளிக் செய்க
████████████████████████████████████████████████████████████████████████
25 கடலின் அக்கரையிலே அவர்கள் அவரைக் கண்டபோது: ரபீ, நீர் எப்பொழுது இவ்விடம் வந்தீர் என்று கேட்டார்கள்.
26 இயேசு அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: நீங்கள் அற்புதங்களைக் கண்டதினால் அல்ல, நீங்கள் அப்பம் புசித்துத் திருப்தியானதினாலேயே என்னைத் தேடுகிறீர்களென்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
27 அழிந்துபோகிற போஜனத்திற்காக அல்ல, நித்தியஜீவன்வரைக்கும் நிலைநிற்கிற போஜனத்திற்காகவே கிரியை நடப்பியுங்கள்; அதை மனுஷகுமாரன் உங்களுக்குக் கொடுப்பார்; அவரைப் பிதாவாகிய தேவன் முத்திரித்திருக்கிறார் என்றார்.
28 அப்பொழுது அவர்கள் அவரை நோக்கி தேவனுக்கேற்ற கிரியைகளை நடப்பிக்கும்படி நாங்கள் என்ன செய்யவேண்டும் என்றார்கள்.
29 இயேசு அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: அவர் அனுப்பினவரை நீங்கள் விசுவாசிப்பதே தேவனுக்கேற்ற கிரியையாயிருக்கிறது என்றார்.
35 இயேசு அவர்களை நோக்கி: ஜீவ அப்பம் நானே, என்னிடத்தில் வருகிறவன் ஒருக்காலும் பசியடையான், என்னிடத்தில் விசுவாசமாயிருக்கிறவன் ஒருக்காலும் தாகமடையான்.
25. And when they had found him on the other side of the sea, they said unto him, Rabbi, when camest thou hither?
26. Jesus answered them and said, Verily, verily, I say unto you, Ye seek me, not because ye saw the miracles, but because ye did eat of the loaves, and were filled.
27. Labour not for the meat which perisheth, but for that meat which endureth unto everlasting life, which the Son of man shall give unto you: for him hath God the Father sealed.
28. Then said they unto him, What shall we do, that we might work the works of God?
29. Jesus answered and said unto them, This is the work of God, that ye believe on him whom he hath sent.
35. And Jesus said unto them, I am the bread of life: he that cometh to me shall never hunger; and he that believeth on me shall never thirst.
பாடம் பிரசங்கம்
1 பூமியின் குடிகளே, எல்லாரும் கர்த்தரைக் கெம்பீரமாய்ப் பாடுங்கள்.
2 மகிழ்ச்சியோடே கர்த்தருக்கு ஆராதனைசெய்து, ஆனந்தசத்தத்தோடே அவர் சந்நிதிமுன் வாருங்கள்.
3 கர்த்தரே தேவனென்று அறியுங்கள்; நாம் அல்ல, அவரே நம்மை உண்டாக்கினார்; நாம் அவர் ஜனங்களும் அவர் மேய்ச்சலின் ஆடுகளுமாயிருக்கிறோம்.
4 அவர் வாசல்களில் துதியோடும், அவர் பிராகாரங்களில் புகழ்ச்சியோடும் பிரவேசித்து, அவரைத் துதித்து, அவருடைய நாமத்தை ஸ்தோத்திரியுங்கள்.
5 கர்த்தர் நல்லவர், அவருடைய கிருபை என்றென்றைக்கும், அவருடைய உண்மை தலைமுறை தலைமுறைக்கும் உள்ளது.
1 Make a joyful noise unto the Lord, all ye lands.
2 Serve the Lord with gladness: come before his presence with singing.
3 Know ye that the Lord he is God: it is he that hath made us, and not we ourselves; we are his people, and the sheep of his pasture.
4 Enter into his gates with thanksgiving, and into his courts with praise: be thankful unto him, and bless his name.
5 For the Lord is good; his mercy is everlasting; and his truth endureth to all generations.
34 மற்றும் இயேசு...
34 And Jesus…
24 ... தீரு சீதோன் பட்டணங்களின் எல்லைகளில் போய், ஒரு வீட்டுக்குள் பிரவேசித்து, ஒருவரும் அதை அறியாதிருக்க விரும்பியும், அவர் மறைவாயிருக்கக் கூடாமற்போயிற்று.
25 அசுத்த ஆவிபிடித்திருந்த ஒரு சிறுபெண்ணின் தாயாகிய ஒரு ஸ்திரீ அவரைக்குறித்துக் கேள்விப்பட்டு, வந்து அவர் பாதத்தில் விழுந்தாள்.
26 அந்த ஸ்திரீ சீரோபேனிக்கியா தேசத்தாளாகிய கிரேக்க ஸ்திரீயாயிருந்தாள்; அவள் தன் மகளைப் பிடித்திருக்கிற பிசாசைத் துரத்திவிடவேண்டுமென்று அவரை வேண்டிக்கொண்டாள்.
27 இயேசு அவளை நோக்கி: முந்திப் பிள்ளைகள் திருப்தியடையட்டும்; பிள்ளைகளின் அப்பத்தை எடுத்து, நாய்க்குட்டிகளுக்குப் போடுகிறது நல்லதல்ல என்றார்.
28 அதற்கு அவள்: மெய்தான் ஆண்டவரே, ஆகிலும் மேஜையின் கீழிருக்கும் நாய்க்குட்டிகள் பிள்ளைகள் சிந்துகிற துணிக்கைகளைத் தின்னுமே என்றாள்.
29 அப்பொழுது, அவர்: நீ சொன்ன அந்த வார்த்தையினிமித்தம் போகலாம். பிசாசு உன் மகளை விட்டு நீங்கிப்போயிற்று என்றார்.
30 அவள் தன் வீட்டுக்கு வந்தபொழுது, பிசாசு போய் விட்டதையும், தன் மகள் கட்டிலில் படுத்திருக்கிறதையும் கண்டாள்.
31 மறுபடியும், அவர் தீரு சீதோன் பட்டணங்களின் எல்லைகளை விட்டுப் புறப்பட்டு, தெக்கப்போலியின் எல்லைகளின் வழியாய்க் கலிலேயாக் கடலருகே வந்தார்.
32 அங்கே கொன்னைவாயுடைய ஒரு செவிடனை அவரிடத்தில் கொண்டுவந்து, அவர் தமது கையை அவன்மேல் வைக்கும்படி வேண்டிக்கொண்டார்கள்.
33 அப்பொழுது, அவர் அவனை ஜனக்கூட்டத்தை விட்டுத் தனியே அழைத்துக்கொண்டுபோய், தம்முடைய விரல்களை அவன் காதுகளில் வைத்து, உமிழ்ந்து, அவனுடைய நாவைத்தொட்டு;
34 வானத்தை அண்ணாந்து பார்த்து, பெருமூச்சுவிட்டு: எப்பத்தா என்றார். அதற்குத் திறக்கப்படுவாயாக என்று அர்த்தமாம்.
35 உடனே அவனுடைய செவிகள் திறக்கப்பட்டு, அவனுடைய நாவின் கட்டும் அவிழ்ந்து, அவன் செவ்வையாய்ப் பேசினான்.
36 அதை ஒருவருக்கும் சொல்லவேண்டாமென்று அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்; ஆகிலும் எவ்வளவு அதிகமாய் அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டாரோ, அவ்வளவு அதிகமாய் அவர்கள் அதைப் பிரசித்தம்பண்ணி,
37 எல்லாவற்றையும் நன்றாய்ச் செய்தார்; செவிடர் கேட்கவும், ஊமையர் பேசவும்பண்ணுகிறார் என்று சொல்லி, மேன்மேலும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.
24 …went into the borders of Tyre and Sidon, and entered into an house, and would have no man know it: but he could not be hid.
25 For a certain woman, whose young daughter had an unclean spirit, heard of him, and came and fell at his feet:
26 The woman was a Greek, a Syrophenician by nation; and she besought him that he would cast forth the devil out of her daughter.
27 But Jesus said unto her, Let the children first be filled: for it is not meet to take the children’s bread, and to cast it unto the dogs.
28 And she answered and said unto him, Yes, Lord: yet the dogs under the table eat of the children’s crumbs.
29 And he said unto her, For this saying go thy way; the devil is gone out of thy daughter.
30 And when she was come to her house, she found the devil gone out, and her daughter laid upon the bed.
31 And again, departing from the coasts of Tyre and Sidon, he came unto the sea of Galilee, through the midst of the coasts of Decapolis.
32 And they bring unto him one that was deaf, and had an impediment in his speech; and they beseech him to put his hand upon him.
33 And he took him aside from the multitude, and put his fingers into his ears, and he spit, and touched his tongue;
34 And looking up to heaven, he sighed, and saith unto him, Ephphatha, that is, Be opened.
35 And straightway his ears were opened, and the string of his tongue was loosed, and he spake plain.
36 And he charged them that they should tell no man: but the more he charged them, so much the more a great deal they published it;
37 And were beyond measure astonished, saying, He hath done all things well: he maketh both the deaf to hear, and the dumb to speak.
7 வாரத்தின் முதல்நாளிலே, அப்பம் பிட்கும்படி சீஷர்கள் கூடிவந்திருக்கையில், பவுல் மறுநாளிலே புறப்படவேண்டுமென்றிருந்து, அவர்களுடனே சம்பாஷித்து, நடுராத்திரி மட்டும் பிரசங்கித்தான்.
8 அவர்கள் கூடியிருந்த மேல்வீட்டிலே அநேக விளக்குகள் வைத்திருந்தது.
9 அப்பொழுது ஐத்திகு என்னும் பேர்கொண்ட ஒரு வாலிபன் ஜன்னலில் உட்கார்ந்திருந்து, பவுல் நெடுநேரம் பிரசங்கம் பண்ணிக்கொண்டிருக்கையில், மிகுந்த தூக்கமடைந்து, நித்திரைமயக்கத்தினால் சாய்ந்து, மூன்றாம் மெத்தையிலிருந்து கீழே விழுந்து, மரித்தவனாய் எடுக்கப்பட்டான்.
10 உடனே பவுல் இறங்கிப்போய், அவன்மேல் விழுந்து, அவனை அணைத்துக்கொண்டு: கலங்காதிருங்கள், இவன் உயிர் இவனுக்குள் இருக்கிறது என்றான்.
11 பின்பு ஏறிப்போய், அப்பம் பிட்டு புசித்து, விடியற்காலமளவும் வெகுநேரம் பேசிக்கொண்டு, பின்பு புறப்பட்டான்.
12 அந்த வாலிபனை அவர்கள் உயிருள்ளவனாகக் கூட்டிக்கொண்டுவந்து, மிகுந்த ஆறுதலடைந்தார்கள்.
7 And upon the first day of the week, when the disciples came together to break bread, Paul preached unto them, ready to depart on the morrow; and continued his speech until midnight.
8 And there were many lights in the upper chamber, where they were gathered together.
9 And there sat in a window a certain young man named Eutychus, being fallen into a deep sleep: and as Paul was long preaching, he sunk down with sleep, and fell down from the third loft, and was taken up dead.
10 And Paul went down, and fell on him, and embracing him said, Trouble not yourselves; for his life is in him.
11 When he therefore was come up again, and had broken bread, and eaten, and talked a long while, even till break of day, so he departed.
12 And they brought the young man alive, and were not a little comforted.
12 ஆகையால் சகோதரரே, மாம்சத்தின்படி பிழைப்பதற்கு நாம் மாம்சத்துக்குக் கடனாளிகளல்ல.
13 மாம்சத்தின்படி பிழைத்தால் சாவீர்கள்; ஆவியினாலே சரீரத்தின் செய்கைகளை அழித்தால் பிழைப்பீர்கள்.
14 மேலும் எவர்கள் தேவனுடைய ஆவியினாலே நடத்தப்படுகிறார்களோ, அவர்கள் தேவனுடைய புத்திரராயிருக்கிறார்கள்.
15 அந்தப்படி, திரும்பவும் பயப்படுகிறதற்கு நீங்கள் அடிமைத்தனத்தின் ஆவியைப் பெறாமல், அப்பா பிதாவே, என்று கூப்பிடப்பண்ணுகிற புத்திர சுவிகாரத்தின் ஆவியைப் பெற்றீர்கள்.
16 நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளாயிருக்கிறோமென்று ஆவியானவர்தாமே நம்முடைய ஆவியுடனேகூடச் சாட்சிகொடுக்கிறார்.
17 நாம் பிள்ளைகளானால் சுதந்தரருமாமே; தேவனுடைய சுதந்தரரும், கிறிஸ்துவுக்கு உடன் சுதந்தரருமாமே; கிறிஸ்துவுடனேகூட நாம் மகிமைப்படும்படிக்கு அவருடனேகூடப் பாடுபட்டால் அப்படியாகும்.
18 ஆதலால் இக்காலத்துப் பாடுகள் இனி நம்மிடத்தில் வெளிப்படும் மகிமைக்கு ஒப்பிடத்தக்கவைகள் அல்லவென்று எண்ணுகிறேன்.
19 மேலும் தேவனுடைய புத்திரர் வெளிப்படுவதற்குச் சிருஷ்டியானது மிகுந்த ஆவலோடே காத்துக்கொண்டிருக்கிறது.
20 அதேனென்றால் சிருஷ்டியானது அழிவுக்குரிய அடிமைத்தனத்தினின்று விடுதலையாக்கப்பட்டு, தேவனுடைய பிள்ளைகளுக்குரிய மகிமையான சுயாதீனத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளும் என்கிற நம்பிக்கையோடே,
21 அந்தச் சிருஷ்டியானது சுய இஷ்டத்தினாலே அல்ல, கீழ்ப்படுத்தினவராலேயே மாயைக்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கிறது.
22 ஆகையால் நமக்குத் தெரிந்திருக்கிறபடி, இதுவரைக்கும் சர்வ சிருஷ்டியும் ஏகமாய்த் தவித்துப் பிரசவவேதனைப்படுகிறது.
23 அதுவுமல்லாமல், ஆவியின் முதற்பலன்களைப் பெற்ற நாமுங்கூட நம்முடைய சரீரமீட்பாகிய புத்திரசுவிகாரம் வருகிறதற்குக் காத்திருந்து, நமக்குள்ளே தவிக்கிறோம்.
24 அந்த நம்பிக்கையினாலே நாம் இரட்சிக்கப்பட்டிருக்கிறோம். காணப்படுகிறதை நம்புகிறது நம்பிக்கையல்ல; ஒருவன் தான் காண்கிறதை நம்பவேண்டுவதென்ன?
25 நாம் காணாததை நம்பினோமாகில், அது வருகிறதற்குப் பொறுமையோடே காத்திருப்போம்.
12 Therefore, brethren, we are debtors, not to the flesh, to live after the flesh.
13 For if ye live after the flesh, ye shall die: but if ye through the Spirit do mortify the deeds of the body, ye shall live.
14 For as many as are led by the Spirit of God, they are the sons of God.
15 For ye have not received the spirit of bondage again to fear; but ye have received the Spirit of adoption, whereby we cry, Abba, Father.
16 The Spirit itself beareth witness with our spirit, that we are the children of God:
17 And if children, then heirs; heirs of God, and joint-heirs with Christ; if so be that we suffer with him, that we may be also glorified together.
18 For I reckon that the sufferings of this present time are not worthy to be compared with the glory which shall be revealed in us.
19 For the earnest expectation of the creature waiteth for the manifestation of the sons of God.
20 For the creature was made subject to vanity, not willingly, but by reason of him who hath subjected the same in hope,
21 Because the creature itself also shall be delivered from the bondage of corruption into the glorious liberty of the children of God.
22 For we know that the whole creation groaneth and travaileth in pain together until now.
23 And not only they, but ourselves also, which have the firstfruits of the Spirit, even we ourselves groan within ourselves, waiting for the adoption, to wit, the redemption of our body.
24 For we are saved by hope: but hope that is seen is not hope: for what a man seeth, why doth he yet hope for?
25 But if we hope for that we see not, then do we with patience wait for it.
1 நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளென்று அழைக்கப்படுவதினாலே பிதாவானவர் நமக்குப் பாராட்டின அன்பு எவ்வளவு பெரிதென்று பாருங்கள்; உலகம் அவரை அறியாதபடியினாலே நம்மையும் அறியவில்லை.
2 பிரியமானவர்களே, இப்பொழுது தேவனுடைய பிள்ளைகளாயிருக்கிறோம், இனி எவ்விதமாயிருப்போமென்று இன்னும் வெளிப்படவில்லை; ஆகிலும் அவர் வெளிப்படும்போது அவர் இருக்கிறவண்ணமாகவே நாம் அவரைத் தரிசிப்பதினால், அவருக்கு ஒப்பாயிருப்போமென்று அறிந்திருக்கிறோம்.
3 அவர்மேல் இப்படிப்பட்ட நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறவனெவனும், அவர் சுத்தமுள்ளவராயிருக்கிறதுபோல, தன்னையும் சுத்திகரித்துக்கொள்ளுகிறான்.
1 Behold, what manner of love the Father hath bestowed upon us, that we should be called the sons of God: therefore the world knoweth us not, because it knew him not.
2 Beloved, now are we the sons of God, and it doth not yet appear what we shall be: but we know that, when he shall appear, we shall be like him; for we shall see him as he is.
3 And every man that hath this hope in him purifieth himself, even as he is pure.
மனிதன் பரிபூரணமானவன், அழியாதவன் என்ற மாபெரும் ஆன்மீக உண்மை வெளிவர வேண்டும்.
The great spiritual fact must be brought out that man is, not shall be, perfect and immortal.
ஒவ்வொருவரும் முடிவு செய்ய வேண்டிய விஷயம், அது மரண மனதா அல்லது அழியாத மனதா என்பதுதான். மனோதத்துவ அறிவியலுக்கான பொருளின் அடிப்படையையும் அதன் தெய்வீகக் கொள்கையையும் நாம் கைவிட வேண்டும்.
The point for each one to decide is, whether it is mortal mind or immortal Mind that is causative. We should forsake the basis of matter for metaphysical Science and its divine Principle.
துன்பம் மற்றும் இன்பம், வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு, புனிதம் மற்றும் தூய்மையின்மை, மனிதனுடன் ஒன்றிணைவது, - மனித, பொருள் மனிதன் கடவுளின் சாயல் மற்றும் தன்னை ஒரு படைப்பாளி என்று நம்புவது ஒரு அபாயகரமான பிழை.
கடவுள், தன்னைப் போன்ற உருவமும், உருவமும் இல்லாமல், ஒரு பொருளற்றவராகவோ அல்லது மனதை வெளிப்படுத்தாதவராகவோ இருப்பார். அவர் தனது சொந்த இயல்பின் சாட்சி அல்லது ஆதாரம் இல்லாமல் இருப்பார். ஆன்மீக மனிதன் என்பது கடவுளின் உருவம் அல்லது யோசனையாகும், இது தெய்வீகக் கொள்கையிலிருந்து இழக்கப்படவோ பிரிக்கவோ முடியாத ஒரு யோசனை. பௌதிகப் புலன்களுக்கு முன்னால் உள்ள ஆதாரங்கள் ஆன்மீக உணர்வுக்குக் கீழ்ப்படிந்தபோது, இறைத்தூதர், வாழ்வு மற்றும் உண்மையின் இனிமையான உணர்வு மற்றும் இருப்பு ஆகியவற்றிலிருந்து கடவுளிடமிருந்து எதுவும் அவரை அந்நியப்படுத்த முடியாது என்று அறிவித்தார்.
இது அறியாமை மற்றும் தவறான நம்பிக்கை, பொருள்களின் பொருள் உணர்வை அடிப்படையாகக் கொண்டது, இது ஆன்மீக அழகையும் நன்மையையும் மறைக்கிறது. இதைப் புரிந்துகொண்ட பவுல் சொன்னார்: "மரணமோ, வாழ்வோ, ... நிகழ்காலமோ, வரப்போகும் விஷயங்களோ, உயரமோ, ஆழமோ, வேறு எந்த உயிரினமோ, கடவுளின் அன்பிலிருந்து நம்மைப் பிரிக்க முடியாது." இது கிறிஸ்தவ அறிவியலின் கோட்பாடு: தெய்வீக அன்பை அதன் வெளிப்பாடு அல்லது பொருளை இழக்க முடியாது; மகிழ்ச்சியை துக்கமாக மாற்ற முடியாது, ஏனெனில் துக்கம் மகிழ்ச்சியின் தலைவன் அல்ல; நல்லது ஒருபோதும் தீமையை உருவாக்க முடியாது; பொருள் ஒருபோதும் மனதை உருவாக்காது அல்லது வாழ்க்கை மரணத்தை ஏற்படுத்தாது. பரிபூரண மனிதன் - கடவுளால் ஆளப்படுகிறான், அவனுடைய பரிபூரணக் கொள்கை - பாவமற்றவன் மற்றும் நித்தியமானவன்.
நல்லிணக்கம் அதன் கோட்பாட்டால் உருவாக்கப்படுகிறது, அதனாலேயே கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது மற்றும் அதனுடன் இணைந்திருக்கிறது. தெய்வீகக் கோட்பாடு மனிதனின் வாழ்க்கை. மனிதனின் மகிழ்ச்சி என்பது உடல் உணர்வின் வசம் இல்லை. பிழையால் உண்மை மாசுபடுவதில்லை. மனிதனில் உள்ள நல்லிணக்கம் இசையைப் போலவே அழகானது, முரண்பாடு இயற்கைக்கு மாறானது, உண்மையற்றது.
The belief that pain and pleasure, life and death, holiness and unholiness, mingle in man, — that mortal, material man is the likeness of God and is himself a creator, — is a fatal error.
God, without the image and likeness of Himself, would be a nonentity, or Mind unexpressed. He would be without a witness or proof of His own nature. Spiritual man is the image or idea of God, an idea which cannot be lost nor separated from its divine Principle. When the evidence before the material senses yielded to spiritual sense, the apostle declared that nothing could alienate him from God, from the sweet sense and presence of Life and Truth.
It is ignorance and false belief, based on a material sense of things, which hide spiritual beauty and goodness. Understanding this, Paul said: "Neither death, nor life, ... nor things present, nor things to come, nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God." This is the doctrine of Christian Science: that divine Love cannot be deprived of its manifestation, or object; that joy cannot be turned into sorrow, for sorrow is not the master of joy; that good can never produce evil; that matter can never produce mind nor life result in death. The perfect man — governed by God, his perfect Principle — is sinless and eternal.
Harmony is produced by its Principle, is controlled by it and abides with it. Divine Principle is the Life of man. Man's happiness is not, therefore, at the disposal of physical sense. Truth is not contaminated by error. Harmony in man is as beautiful as in music, and discord is unnatural, unreal.
மக்கள் தங்கள் இதயங்களில் அன்பின் தீப்பொறி இல்லாத போதிலும், ஒரு சரீரப்பிரகாரமான யெகோவாவின் உணர்வால் பரவசத்தில் ஆழ்ந்துள்ளனர்; இன்னும் கடவுள் அன்பே, அன்பு இல்லாமல் கடவுள் அழியாமை தோன்ற முடியாது. மனிதர்கள் உண்மையைப் புரிந்துகொள்ளாமல் நம்ப முயல்கிறார்கள்; இன்னும் கடவுள் உண்மை. மரணம் தவிர்க்க முடியாதது என்று மனிதர்கள் கூறுகின்றனர்; ஆனால் மனிதனின் நித்திய கோட்பாடு எப்போதும் இருக்கும் வாழ்க்கை. மனிதர்கள் வரையறுக்கப்பட்ட தனிப்பட்ட கடவுளை நம்புகிறார்கள்; கடவுள் எல்லையற்ற அன்பு, அது வரம்பற்றதாக இருக்க வேண்டும்.
People go into ecstasies over the sense of a corporeal Jehovah, though with scarcely a spark of love in their hearts; yet God is love, and without Love, God, immortality cannot appear. Mortals try to believe without understanding Truth; yet God is Truth. Mortals claim that death is inevitable; but man's eternal Principle is ever-present Life. Mortals believe in a finite personal God; while God is infinite Love, which must be unlimited.
கேள்வி. - மனிதன் என்றால் என்ன?
பதில். - மனிதன் முக்கியமில்லை; அவர் மூளை, இரத்தம், எலும்புகள் மற்றும் பிற பொருள் கூறுகளால் ஆனவர் அல்ல. மனிதன் கடவுளின் சாயலிலும் சாயலிலும் படைக்கப்பட்டான் என்று வேதம் நமக்குத் தெரிவிக்கிறது. விஷயம் அந்த மாதிரி இல்லை. ஆவியின் சாயல் ஆவியைப் போல் இல்லாமல் இருக்க முடியாது. மனிதன் ஆன்மீகம் மற்றும் முழுமையானவன்; மேலும் அவர் ஆன்மீகம் மற்றும் முழுமையானவர் என்பதால், அவர் கிறிஸ்தவ அறிவியலில் புரிந்து கொள்ளப்பட வேண்டும். மனிதன் ஒரு யோசனை, அன்பின் உருவம்; அவர் உடலமைப்பு இல்லை. அவர் கடவுளின் கூட்டு யோசனை, அனைத்து சரியான கருத்துக்கள் உட்பட; கடவுளின் உருவம் மற்றும் உருவத்தை பிரதிபலிக்கும் அனைத்திற்கும் பொதுவான சொல்; அறிவியலில் காணப்படுவது போன்ற நனவான அடையாளம், அதில் மனிதன் கடவுள் அல்லது மனதின் பிரதிபலிப்பான், எனவே நித்தியமானவன்; கடவுளிடமிருந்து தனி மனம் இல்லாதது; தெய்வத்திடம் இருந்து ஒரு தரம் குறையாதது; எந்த உயிரையும், புத்திசாலித்தனத்தையும், படைப்பு சக்தியையும் கொண்டிருக்கவில்லை, ஆனால் தன்னை உருவாக்கியவருக்கு சொந்தமான அனைத்தையும் ஆன்மீக ரீதியில் பிரதிபலிக்கிறது.
மேலும் கடவுள் சொன்னார்: "நம்முடைய சாயலிலும், நம் சாயலிலும் மனிதனை உண்டாக்குவோமாக; அவர்கள் கடல் மீன், ஆகாயத்துப் பறவைகள், கால்நடைகள், மொத்த பூமி, மற்றும் எல்லாவற்றின் மீதும் ஆட்சி செய்யட்டும். பூமியில் ஊர்ந்து செல்லும் தவழும் பொருள்."
மனிதன் பாவம், நோய், மரணம் ஆகியவற்றுக்கு தகுதியற்றவன். உண்மையான மனிதன் பரிசுத்தத்திலிருந்து விலக முடியாது, அல்லது ஒரு மனிதன் பரிணாம வளர்ச்சியடைந்த கடவுளால் பாவம் செய்வதற்கான திறனை அல்லது சுதந்திரத்தை உருவாக்க முடியாது. ஒரு கொடிய பாவி கடவுளின் மனிதன் அல்ல. மரணங்கள் என்பது அழியாதவர்களின் போலிகள். அவர்கள் துன்மார்க்கரின் குழந்தைகள், அல்லது ஒரு தீயவர், இது மனிதன் மண்ணில் அல்லது ஒரு பொருள் கருவாகத் தொடங்குகிறான் என்று அறிவிக்கிறது. தெய்வீக அறிவியலில், கடவுளும் உண்மையான மனிதனும் தெய்வீக கோட்பாடுகள் மற்றும் கருத்துக்கள் என பிரிக்க முடியாதவர்கள்.
பிழை, அதன் இறுதி வரம்புக்கு வலியுறுத்தப்பட்டது, தன்னைத்தானே அழித்துக் கொள்கிறது. ஆன்மா உடலில் இருப்பதாகவும், உயிரும் புத்திசாலித்தனமும் பொருளில் இருப்பதாகவும், இந்த விஷயம் மனிதன் என்று கூறுவதில் பிழை நின்றுவிடும். கடவுள் என்பது மனிதனின் கொள்கை, மனிதன் என்பது கடவுளின் கருத்து. எனவே மனிதன் சாவானோ பொருளோ அல்ல. மனிதர்கள் மறைந்துவிடுவார்கள், மேலும் அழியாதவர்கள் அல்லது கடவுளின் குழந்தைகள் மனிதனின் ஒரே மற்றும் நித்திய உண்மைகளாகத் தோன்றுவார்கள். மனிதர்கள் கடவுளின் வீழ்ந்த குழந்தைகள் அல்ல. அவர்கள் ஒருபோதும் சரியான நிலையைக் கொண்டிருக்கவில்லை, அது பின்னர் மீண்டும் பெறப்படலாம். அவர்கள், மரண வரலாற்றின் தொடக்கத்திலிருந்தே, "பாவத்தில் கருத்தரித்து, அக்கிரமத்தில் பிறந்தவர்கள்." மரணம் இறுதியாக அமரத்துவத்தில் விழுங்கப்படுகிறது. அழியாத மனிதனுடைய உண்மைகளுக்கு இடம் கொடுக்க பாவம், நோய் மற்றும் மரணம் மறைந்து போக வேண்டும்.
மனிதரே, இதைக் கற்றுக் கொள்ளுங்கள், மேலும் மனிதனின் ஆன்மீக நிலையை ஆர்வத்துடன் தேடுங்கள், இது அனைத்து ஜடத் தன்மைக்கும் வெளியே உள்ளது. சாவுக்கேதுவான மனிதனைப் பற்றி வேதம் கூறுவதை நினைவில் வையுங்கள்: "மனுஷனுடைய நாட்கள் புல்லைப் போலும்: வயல்வெளியின் பூவைப் போல அவன் செழிக்கிறான். காற்று அதைக் கடந்து செல்கிறது, அது போய்விட்டது, அதன் இடம் அதை அறியும். இனி இல்லை."
Question. — What is man?
Answer. — Man is not matter; he is not made up of brain, blood, bones, and other material elements. The Scriptures inform us that man is made in the image and likeness of God. Matter is not that likeness. The likeness of Spirit cannot be so unlike Spirit. Man is spiritual and perfect; and because he is spiritual and perfect, he must be so understood in Christian Science. Man is idea, the image, of Love; he is not physique. He is the compound idea of God, including all right ideas; the generic term for all that reflects God's image and likeness; the conscious identity of being as found in Science, in which man is the reflection of God, or Mind, and therefore is eternal; that which has no separate mind from God; that which has not a single quality underived from Deity; that which possesses no life, intelligence, nor creative power of his own, but reflects spiritually all that belongs to his Maker.
And God said: "Let us make man in our image, after our likeness; and let them have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over the cattle, and over all the earth, and over every creeping thing that creepeth upon the earth."
Man is incapable of sin, sickness, and death. The real man cannot depart from holiness, nor can God, by whom man is evolved, engender the capacity or freedom to sin. A mortal sinner is not God's man. Mortals are the counterfeits of immortals. They are the children of the wicked one, or the one evil, which declares that man begins in dust or as a material embryo. In divine Science, God and the real man are inseparable as divine Principle and idea.
Error, urged to its final limits, is self-destroyed. Error will cease to claim that soul is in body, that life and intelligence are in matter, and that this matter is man. God is the Principle of man, and man is the idea of God. Hence man is not mortal nor material. Mortals will disappear, and immortals, or the children of God, will appear as the only and eternal verities of man. Mortals are not fallen children of God. They never had a perfect state of being, which may subsequently be regained. They were, from the beginning of mortal history, "conceived in sin and brought forth in iniquity." Mortality is finally swallowed up in immortality. Sin, sickness, and death must disappear to give place to the facts which belong to immortal man.
Learn this, O mortal, and earnestly seek the spiritual status of man, which is outside of all material selfhood. Remember that the Scriptures say of mortal man: "As for man, his days are as grass: as a flower of the field, so he flourisheth. For the wind passeth over it, and it is gone; and the place thereof shall know it no more."
இருப்பின் உணர்வை நாம் எப்போதும் வைத்திருக்க வேண்டும், விரைவில் அல்லது பின்னர், கிறிஸ்து மற்றும் கிறிஸ்தவ அறிவியல் மூலம், நாம் பாவம் மற்றும் மரணத்தை மாஸ்டர் செய்ய வேண்டும். பொருள் நம்பிக்கைகள் கைவிடப்பட்டு, அழியாத உண்மைகள் ஒப்புக்கொள்ளப்படுவதால், மனிதனின் அழியாமைக்கான சான்றுகள் இன்னும் தெளிவாகத் தெரியும்.
We must hold forever the consciousness of existence, and sooner or later, through Christ and Christian Science, we must master sin and death. The evidence of man's immortality will become more apparent, as material beliefs are given up and the immortal facts of being are admitted.
தினசரி கடமைகள்
வழங்கியவர் மேரி பேக்கர் எடி
தினசரி ஜெபம்
ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபிப்பது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும்: "உம்முடைய ராஜ்யம் வா;" தெய்வீக சத்தியம், வாழ்க்கை, அன்பு ஆகியவற்றின் ஆட்சி என்னுள் நிலைபெறட்டும், எல்லா பாவங்களையும் என்னிடமிருந்து விலக்கட்டும்; உம்முடைய வார்த்தை எல்லா மனிதர்களிடமும் பாசத்தை வளப்படுத்தி, அவற்றை ஆளட்டும்!
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 4
நோக்கங்கள் மற்றும் செயல்களுக்கான விதி
தி மதர் சர்ச்சின் உறுப்பினர்களின் நோக்கங்கள் அல்லது செயல்களை விரோதமோ அல்லது தனிப்பட்ட இணைப்போ தூண்டக்கூடாது. அறிவியலில், தெய்வீக அன்பு மட்டுமே மனிதனை ஆளுகிறது; ஒரு கிறிஸ்தவ விஞ்ஞானி அன்பின் இனிமையான வசதிகளையும், பாவத்தைக் கண்டிப்பதிலும், உண்மையான சகோதரத்துவம், தொண்டு, மன்னிப்பு ஆகியவற்றிலும் பிரதிபலிக்கிறார். இந்த திருச்சபையின் உறுப்பினர்கள் தினந்தோறும் கவனித்து, எல்லா தீமைகளிலிருந்தும், தீர்க்கதரிசனம், தீர்ப்பு, கண்டனம், ஆலோசனை, செல்வாக்கு செலுத்துதல் அல்லது தவறாக செல்வாக்கு செலுத்துதல் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 1
கடமைக்கு விழிப்புணர்வு
ஆக்கிரமிப்பு மனநல ஆலோசனைகளுக்கு எதிராக தினமும் தன்னை தற்காத்துக் கொள்வது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும், மேலும் கடவுளுக்கும், அவரது தலைவருக்கும், மனிதகுலத்திற்கும் அவர் செய்ய வேண்டிய கடமையை மறக்கவோ புறக்கணிக்கவோ கூடாது. அவருடைய கிரியைகளால் அவர் நியாயந்தீர்க்கப்படுவார், நியாயப்படுத்தப்படுவார் அல்லது கண்டிக்கப்படுவார்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████