ஞாயிற்றுக்கிழமை மார்ச் 27, 2022
“"பரலோகராஜ்யம் சமீபித்திருக்கிறது என்று பிரசங்கிக்கத் தொடங்கினார்."”
“Repent: for the kingdom of heaven is at hand.”
PDF Downloads:
யூடுபே இல் கேட்க இங்கே கிளிக் செய்க
████████████████████████████████████████████████████████████████████████
1 பின்பு, நான் புதிய வானத்தையும் புதிய பூமியையும் கண்டேன்; முந்தின வானமும் முந்தின பூமியும் ஒழிந்துபோயின; சமுத்திரமும் இல்லாமற்போயிற்று.
3 மேலும், பரலோகத்திலிருந்து உண்டான ஒரு பெருஞ்சத்தத்தைக் கேட்டேன்; அது: இதோ, மனுஷர்களிடத்திலே தேவனுடைய வாசஸ்தலமிருக்கிறது, அவர்களிடத்திலே அவர் வாசமாயிருப்பார்; அவர்களும் அவருடைய ஜனங்களாயிருப்பார்கள், தேவன்தாமே அவர்களோடேகூட இருந்து அவர்களுடைய தேவனாயிருப்பார்.
4 அவர்களுடைய கண்ணீர் யாவையும் தேவன் துடைப்பார்; இனி மரணமுமில்லை, துக்கமுமில்லை, அலறுதலுமில்லை, வருத்தமுமில்லை; முந்தினவைகள் ஒழிந்துபோயின என்று விளம்பினது.
5 சிங்காசனத்தின்மேல் வீற்றிருந்தவர்: இதோ, நான் சகலத்தையும் புதிதாக்குகிறேன் என்றார். பின்னும், அவர்: இந்த வசனங்கள் சத்தியமும் உண்மையுமானவைகள், இவைகளை எழுது என்றார்.
7 ஜெயங்கொள்ளுகிறவன் எல்லாவற்றையும் சுதந்தரித்துக்கொள்ளுவான்; நான் அவன் தேவனாயிருப்பேன், அவன் என் குமாரனாயிருப்பான்.
1. And I saw a new heaven and a new earth: for the first heaven and the first earth were passed away;
3. And I heard a great voice out of heaven saying, Behold, the tabernacle of God is with men, and he will dwell with them, and they shall be his people, and God himself shall be with them, and be their God.
4. And God shall wipe away all tears from their eyes; and there shall be no more death, neither sorrow, nor crying, neither shall there be any more pain: for the former things are passed away.
5. Behold, I make all things new. And he said unto me, Write: for these words are true and faithful.
7. He that overcometh shall inherit all things; and I will be his God, and he shall be my son.
பாடம் பிரசங்கம்
23 இயேசு...
23 Jesus…
1 அவர் திரளான ஜனங்களைக் கண்டு மலையின் மேல் ஏறினார்.
2 அப்பொழுது அவர் தமது வாயைத் திறந்து அவர்களுக்கு உபதேசித்துச் சொன்னது.
1 …seeing the multitudes, he went up into a mountain:
2 And he opened his mouth, and taught them, saying,
21 பரலோகத்திலிருக்கிற என் பிதாவின் சித்தத்தின்படி செய்கிறவனே பரலோகராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பானேயல்லாமல், என்னை நோக்கிக் கர்த்தாவே! கர்த்தாவே! என்று சொல்லுகிறவன் அதில் பிரவேசிப்பதில்லை.
21 Not every one that saith unto me, Lord, Lord, shall enter into the kingdom of heaven; but he that doeth the will of my Father which is in heaven.
24 லோகராஜ்யம் நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்ட நல்ல விதையை விதைத்த மனுஷனுக்கு ஒப்பாயிருக்கிறது.
25 மனுஷர் நித்திரை பண்ணுகையில் அவனுடைய சத்துரு வந்து, கோதுமைக்குள் களைகளை விதைத்துவிட்டுப் போனான்.
26 பயிரானது வளர்ந்து கதிர் விட்டபோது, களைகளும் காணப்பட்டது.
27 வீட்டெஜமானுடைய வேலைக்காரர் அவனிடத்தில் வந்து: ஆண்டவனே, நீர் உமது நிலத்தில் நல்ல விதையை விதைத்தீர் அல்லவா? பின்னை அதில் களைகள் எப்படி உண்டானது என்றார்கள்.
28 அதற்கு அவன்: சத்துரு அதைச் செய்தான் என்றான். அப்பொழுது வேலைக்காரர்: நாங்கள் போய் அவைகளைப் பிடுங்கிப்போட உமக்குச் சித்தமா? என்று கேட்டார்கள்.
29 அதற்கு அவன் வேண்டாம், களைகளைப் பிடுங்கும்போது நீங்கள் கோதுமையையுங்கூட வேரோடே பிடுங்காதபடிக்கு இரண்டையும் அறுப்பு மட்டும் வளரவிடுங்கள்.
30 அறுப்புக்காலத்தில் நான் அறுக்கிறவர்களை நோக்கி: முதலாவது களைகளைப்பிடுங்கி, அவைகளைச் சுட்டெரிக்கிறதற்கு கட்டுகளாகக் கட்டுங்கள்; கோதுமையையோ என் களஞ்சியத்தில் சேர்த்துவையுங்கள் என்பேன் என்று சொன்னான் என்றார்.
24 The kingdom of heaven is likened unto a man which sowed good seed in his field:
25 But while men slept, his enemy came and sowed tares among the wheat, and went his way.
26 But when the blade was sprung up, and brought forth fruit, then appeared the tares also.
27 So the servants of the householder came and said unto him, Sir, didst not thou sow good seed in thy field? from whence then hath it tares?
28 He said unto them, An enemy hath done this. The servants said unto him, Wilt thou then that we go and gather them up?
29 But he said, Nay; lest while ye gather up the tares, ye root up also the wheat with them.
30 Let both grow together until the harvest: and in the time of harvest I will say to the reapers, Gather ye together first the tares, and bind them in bundles to burn them: but gather the wheat into my barn.
10 அப்பொழுது, சீஷர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: ஏன் அவர்களோடே உவமைகளாகப் பேசுகிறீர் என்று கேட்டார்கள்.
11 அவர்களுக்கு அவர் பிரதியுத்தரமாக: பரலோகராஜ்யத்தின் ரகசியங்களை அறியும்படி உங்களுக்கு அருளப்பட்டிருக்கிறது. அவர்களுக்கோ அருளப்படவில்லை.
12 உள்ளவன் எவனோ அவனுக்குக் கொடுக்கப்படும், பரிபூரணமும் அடைவான்; இல்லாதவன் எவனோ அவனிடத்திலிருந்து உள்ளதும் எடுத்துக்கொள்ளப்படும்
13 அவர்கள் கண்டும் காணாதவர்களாயும், கேட்டும் கேளாதவர்களாயும், உணர்ந்துகொள்ளாதவர்களாயும் இருக்கிறபடியினால், நான் உவமைகளாக அவர்களோடே பேசுகிறேன்.
14 ஏசாயாவின் தீர்க்கதரிசனம் அவர்களிடத்தில் நிறைவேறுகிறது; அதாவது: காதாரக்கேட்டும் உணராதிருப்பீர்கள்; கண்ணாரக்கண்டும் அறியாதிருப்பீர்கள்.
15 இந்த ஜனங்கள் கண்களினால் காணாமலும், காதுகளினால் கேளாமலும், இருதயத்தினால் உணர்ந்து மனந்திரும்பாமலும், நான் அவர்களை ஆரோக்கியமாக்காமலும் இருக்கும்படியாக, அவர்கள் இருதயம் கொழுத்திருக்கிறது; காதால் மந்தமாய்க் கேட்டு, தங்கள் கண்களை மூடிக்கொண்டார்கள் என்பதே.
16 உங்கள் கண்கள் காண்கிறதினாலும், உங்கள் காதுகள் கேட்கிறதினாலும், அவைகள் பாக்கியமுள்ளவைகள்.
17 அநேக தீர்க்கதரிசிகளும் நீதிமான்களும் நீங்கள் காண்கிறவைகளைக் காணவும், நீங்கள் கேட்கிறவைகளைக் கேட்கவும் விரும்பியும், காணாமலும் கேளாமலும் போனார்களென்று, மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
18 ஆகையால் விதைக்கிறவனைப்பற்றிய உவமையைக் கேளுங்கள்.
19 ஒருவன், ராஜ்யத்தின் வசனத்தைக் கேட்டும் உணராதிருக்கும்போது, பொல்லாங்கன் வந்து, அவன் இருதயத்தில் விதைக்கப்பட்டதைப் பறித்துக்கொள்ளுகிறான்; அவனே வழியருகே விதைக்கப்பட்டவன்.
20 கற்பாறை இடங்களில் விதைக்கப்பட்டவன், வசனத்தைக்கேட்டு, உடனே அதைச் சந்தோஷத்தோடே ஏற்றுக்கொள்ளுகிறவன்;
21 ஆகிலும் தனக்குள்ளே வேரில்லாதவனாய், கொஞ்சக்காலமாத்திரம் நிலைத்திருப்பான்; வசனத்தினிமித்தம் உபத்திரவமும் துன்பமும் உண்டானவுடனே இடறலடைவான்.
22 முள்ளுள்ள இடங்களில் விதைக்கப்பட்டவன், வசனத்தைக் கேட்கிறவனாயிருந்தும், உலகக்கவலையும் ஐசுவரியத்தின் மயக்கமும் வசனத்தை நெருக்கிப் போடுகிறதினால், அவனும் பலனற்றுப்போவான்.
23 நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவனோ, வசனத்தைக் கேட்கிறவனும் உணருகிறவனுமாயிருந்து, நூறாகவும் அறுபதாகவும், முப்பதாகவும் பலன் தருவான் என்றார்.
10 And the disciples came, and said unto him, Why speakest thou unto them in parables?
11 He answered and said unto them, Because it is given unto you to know the mysteries of the kingdom of heaven, but to them it is not given.
12 For whosoever hath, to him shall be given, and he shall have more abundance: but whosoever hath not, from him shall be taken away even that he hath.
13 Therefore speak I to them in parables: because they seeing see not; and hearing they hear not, neither do they understand.
14 And in them is fulfilled the prophecy of Esaias, which saith, By hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, and shall not perceive:
15 For this people’s heart is waxed gross, and their ears are dull of hearing, and their eyes they have closed; lest at any time they should see with their eyes, and hear with their ears, and should understand with their heart, and should be converted, and I should heal them.
16 But blessed are your eyes, for they see: and your ears, for they hear.
17 For verily I say unto you, That many prophets and righteous men have desired to see those things which ye see, and have not seen them; and to hear those things which ye hear, and have not heard them.
18 Hear ye therefore the parable of the sower.
19 When any one heareth the word of the kingdom, and understandeth it not, then cometh the wicked one, and catcheth away that which was sown in his heart. This is he which received seed by the way side.
20 But he that received the seed into stony places, the same is he that heareth the word, and anon with joy receiveth it;
21 Yet hath he not root in himself, but dureth for a while: for when tribulation or persecution ariseth because of the word, by and by he is offended.
22 He also that received seed among the thorns is he that heareth the word; and the care of this world, and the deceitfulness of riches, choke the word, and he becometh unfruitful.
23 But he that received seed into the good ground is he that heareth the word, and understandeth it; which also beareth fruit, and bringeth forth,
1 அப்பொழுது, அவர் தம்முடைய பன்னிரண்டு சீஷர்களையும் தம்மிடத்தில் வரவழைத்து, அசுத்த ஆவிகளைத் துரத்தவும், சகல வியாதிகளையும், சகல நோய்களையும் நீக்கவும் அவர்களுக்கு அதிகாரம் கொடுத்தார்.
5 இந்தப் பன்னிருவரையும் இயேசு அனுப்புகையில், அவர்களுக்குக் கட்டளையிட்டுச் சொன்னது என்னவென்றால்: நீங்கள் புறஜாதியார் நாட்டுக்குப் போகாமலும், சமாரியர் பட்டணங்களில் பிரவேசியாமலும்,
6 காணாமற் போன ஆடுகளாகிய இஸ்ரவேல் வீட்டாரிடத்திற்குப் போங்கள்.
7 போகையில், பரலோகராஜ்யம் சமீபித்திருக்கிறது என்று பிரசங்கியுங்கள்.
8 வியாதியுள்ளவர்களைச் சொஸ்தமாக்குங்கள், குஷ்டரோகிகளைச் சுத்தம்பண்ணுங்கள், மரித்தோரை எழுப்புங்கள், பிசாசுகளைத் துரத்துங்கள்; இலவசமாய்ப் பெற்றீர்கள் இலவசமாய்க் கொடுங்கள்.
16 ஆடுகளை ஓநாய்களுக்குள்ளே அனுப்புகிறது போல, இதோ, நான் உங்களை அனுப்புகிறேன்; ஆகையால், சர்ப்பங்களைப்போல வினாவுள்ளவர்களாயும் புறாக்களைப்போல கபடற்றவர்களுமாய் இருங்கள்.
17 மனுஷரைக் குறித்து எச்சரிக்கையாயிருங்கள்; அவர்கள் உங்களை ஆலோசனைச் சங்கங்களுக்கு ஒப்புக்கொடுத்து, தங்கள் ஜெப ஆலயங்களில் உங்களை வாரினால் அடிப்பார்கள்.
18 அவர்களுக்கும் புறஜாதியாருக்கும் சாட்சியாக என்னிமித்தம் அதிபதிகளுக்கு முன்பாகவும், ராஜாக்களுக்கு முன்பாகவும் கொண்டுப்போகப்படுவீர்கள்.
19 அவர்கள் உங்களை ஒப்புக்கொடுக்கும்போது: எப்படிப்பேசுவோம் என்றும், என்னத்தைப் பேசுவோம் என்றும் கவலைப்படாதிருங்கள்; நீங்கள் பேசவேண்டியது அந்நேரத்தில் உங்களுக்கு அருளப்படும்.
20 பேசுகிறவர்கள் நீங்கள் அல்ல, உங்கள் பிதாவின் ஆவியானவரே உங்களிலிருந்து பேசுகிறவர்.
22 என் நாமத்தினிமித்தம் நீங்கள் எல்லாராலும் பகைக்கப்படுவீர்கள்; முடிவுபரியந்தம் நிலைத்திருப்பவனே இரட்சிக்கப்படுவான்.
40 உங்களை ஏற்றுக்கொள்ளுகிறவன் என்னை ஏற்றுக்கொள்ளுகிறான்; என்னை ஏற்றுக்கொள்ளுகிறவன் என்னை அனுப்பினவரை ஏற்றுக்கொள்ளுகிறான்.
1 And when he had called unto him his twelve disciples, he gave them power against unclean spirits, to cast them out, and to heal all manner of sickness and all manner of disease.
5 These twelve Jesus sent forth, and commanded them, saying, Go not into the way of the Gentiles, and into any city of the Samaritans enter ye not:
6 But go rather to the lost sheep of the house of Israel.
7 And as ye go, preach, saying, The kingdom of heaven is at hand.
8 Heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead, cast out devils: freely ye have received, freely give.
16 Behold, I send you forth as sheep in the midst of wolves: be ye therefore wise as serpents, and harmless as doves.
17 But beware of men: for they will deliver you up to the councils, and they will scourge you in their synagogues;
18 And ye shall be brought before governors and kings for my sake, for a testimony against them and the Gentiles.
19 But when they deliver you up, take no thought how or what ye shall speak: for it shall be given you in that same hour what ye shall speak.
20 For it is not ye that speak, but the Spirit of your Father which speaketh in you.
22 And ye shall be hated of all men for my name’s sake: but he that endureth to the end shall be saved.
40 He that receiveth you receiveth me, and he that receiveth me receiveth him that sent me.
27 பரலோத்திலிருந்து ஒருவனுக்குக் கொடுக்கப்பட்டாலொழிய, அவன் ஒன்றையும் பெற்றுக்கொள்ளமாட்டான்.
27 A man can receive nothing, except it be given him from heaven.
6 நீதியின்மேல் பசிதாகமுள்ளவர்கள் பாக்கியவான்கள்; அவர்கள் திருப்தியடைவார்கள்.
8 இருதயத்தில் சுத்தமுள்ளவர்கள் பாக்கியவான்கள்; அவர்கள் தேவனைத் தரிசிப்பார்கள்.
10 நீதியினிமித்தம் துன்பப்படுகிறவர்கள் பாக்கியவான்கள்; பரலோக ராஜ்யம் அவர்களுடையது.
12 சந்தோஷப்பட்டு, களிகூருங்கள்; பரலோகத்தில் உங்கள் பலன் மிகுதியாயிருக்கும்; உங்களுக்கு முன்னிருந்த தீர்க்கதரிசிகளையும் அப்படியே துன்பப்படுத்தினார்களே.
6 Blessed are they which do hunger and thirst after righteousness: for they shall be filled.
8 Blessed are the pure in heart: for they shall see God.
10 Blessed are they which are persecuted for righteousness’ sake: for theirs is the kingdom of heaven.
12 Rejoice, and be exceeding glad: for great is your reward in heaven:
அதன் அறிவியலில் இருப்பதன் யதார்த்தத்தையும் ஒழுங்கையும் புரிந்து கொள்ள, நீங்கள் உண்மையில் இருக்கும் அனைத்திற்கும் கடவுளை தெய்வீகக் கொள்கையாகக் கணக்கிடுவதன் மூலம் தொடங்க வேண்டும். ஆவி, உயிர், உண்மை, அன்பு, ஒன்றாக இணைதல், - மற்றும் கடவுளுக்கான வேதப் பெயர்கள்.
To grasp the reality and order of being in its Science, you must begin by reckoning God as the divine Principle of all that really is. Spirit, Life, Truth, Love, combine as one, — and are the Scriptural names for God.
சிந்தனையாளர்களுக்கான நேரம் வந்துவிட்டது. உண்மை, கோட்பாடுகள் மற்றும் காலத்தை மதிக்கும் அமைப்புகளிலிருந்து சுயாதீனமானது, மனிதகுலத்தின் நுழைவாயிலில் தட்டுகிறது. கடந்த காலத்தின் மீதான மனநிறைவும், பொருள்முதல்வாதத்தின் குளிர் மரபுகளும் சிதைந்து வருகின்றன. கடவுளைப் பற்றிய அறியாமை என்பது நம்பிக்கைக்கான படிக்கல் அல்ல.
The time for thinkers has come. Truth, independent of doctrines and time-honored systems, knocks at the portal of humanity. Contentment with the past and the cold conventionality of materialism are crumbling away. Ignorance of God is no longer the stepping-stone to faith.
அறிவின் அதிகரிப்பு மற்றும் பிழையின் முடிவை நாங்கள் வரவேற்கிறோம், ஏனென்றால் மனித கண்டுபிடிப்புகள் கூட அதன் நாளைக் கொண்டிருக்க வேண்டும், மேலும் அந்த நாளை கிறிஸ்தவ அறிவியலால், தெய்வீக யதார்த்தத்தால் வெற்றிபெற விரும்புகிறோம்.
திகைப்பூட்டும் மாயைகளால் மயக்கமடைந்து, குழந்தைப் பருவத்தின் தொட்டிலில் உலகம் தூங்குகிறது, மணிநேரங்களை கனவு காண்கிறது. பொருள் உணர்வு இருப்பின் உண்மைகளை வெளிப்படுத்தாது; ஆனால் ஆன்மீக உணர்வு மனித உணர்வை நித்திய உண்மைக்கு உயர்த்துகிறது.
We welcome the increase of knowledge and the end of error, because even human invention must have its day, and we want that day to be succeeded by Christian Science, by divine reality.
Lulled by stupefying illusions, the world is asleep in the cradle of infancy, dreaming away the hours. Material sense does not unfold the facts of existence; but spiritual sense lifts human consciousness into eternal Truth.
ஆன்மா, சர்வ வல்லமை, எங்கும் நிறைந்திருப்பது, சர்வ அறிவாற்றல், - அனைத்து ஆற்றலையும் கொண்ட ஆவி, எல்லா இடத்தையும் நிரப்புதல், அனைத்து அறிவியலை உருவாக்குதல், - என்ற மூன்று பெரிய உண்மைகள், பொருள் உண்மையானதாக இருக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கைக்கு எப்போதும் முரண்படுகின்றன. இந்த நித்திய உண்மைகள் கடவுளின் படைப்பின் ஒளிமயமான யதார்த்தமாக ஆதிகால இருப்பை வெளிப்படுத்துகின்றன, அதில் அவர் உருவாக்கிய அனைத்தும் அவரது ஞானத்தால் உச்சரிக்கப்படுகின்றன.
The three great verities of Spirit, omnipotence, omnipresence, omniscience, — Spirit possessing all power, filling all space, constituting all Science, — contradict forever the belief that matter can be actual. These eternal verities reveal primeval existence as the radiant reality of God's creation, in which all that He has made is pronounced by His wisdom good.
எல்லா உண்மையும் கடவுளிலும் அவருடைய படைப்பிலும் உள்ளது, இணக்கமானது மற்றும் நித்தியமானது. அவர் படைப்பது நல்லது, மேலும் அவர் படைத்த அனைத்தையும் செய்கிறார். ஆகவே, பாவம், நோய் அல்லது மரணத்தின் ஒரே உண்மை என்னவென்றால், கடவுள் அவர்களின் மாறுவேடத்தை அகற்றும் வரை, உண்மையற்றவை மனிதனுக்கு உண்மையானவை, தவறான நம்பிக்கையாகத் தோன்றுகின்றன. அவை உண்மையல்ல, ஏனென்றால் அவை கடவுளுடையவை அல்ல. உண்மையான மற்றும் ஒரே மாதிரியானதாகத் தோன்றினாலும், உண்மையில் அல்லது அடையாளத்தையோ கொண்டிராத, மரண மனம் அல்லது உடலின் அனைத்து ஒத்திசைவுகளும் மாயை என்று கிறிஸ்தவ அறிவியலில் நாம் கற்றுக்கொள்கிறோம்.
All reality is in God and His creation, harmonious and eternal. That which He creates is good, and He makes all that is made. Therefore the only reality of sin, sickness, or death is the awful fact that unrealities seem real to human, erring belief, until God strips off their disguise. They are not true, because they are not of God. We learn in Christian Science that all inharmony of mortal mind or body is illusion, possessing neither reality nor identity though seeming to be real and identical.
யதார்த்தம் என்பது ஆன்மீகம், இணக்கமானது, மாறாதது, அழியாதது, தெய்வீகமானது, நித்தியமானது. ஆன்மீகத்திற்கு புறம்பான எதுவும் உண்மையானதாகவோ, இணக்கமாகவோ அல்லது நித்தியமாகவோ இருக்க முடியாது. பாவம், நோய் மற்றும் இறப்பு ஆகியவை ஆவியின் அனுமான எதிர்முனைகளாகும், மேலும் அவை யதார்த்தத்தின் முரண்பாடுகளாக இருக்க வேண்டும்.
Reality is spiritual, harmonious, immutable, immortal, divine, eternal. Nothing unspiritual can be real, harmonious, or eternal. Sin, sickness, and mortality are the suppositional antipodes of Spirit, and must be contradictions of reality.
தீமை ஒரு மறுப்பு, ஏனென்றால் அது உண்மை இல்லாதது. அது ஒன்றும் இல்லை, ஏனென்றால் அது ஒன்று இல்லாதது. இது உண்மையற்றது, ஏனென்றால் அது சர்வ வல்லமையுள்ள மற்றும் எங்கும் நிறைந்த கடவுள் இல்லாததைக் குறிக்கிறது. தீமையில் சக்தியோ உண்மையோ இல்லை என்பதை ஒவ்வொரு மனிதனும் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.
தீமை என்பது தன்னம்பிக்கை. அது கூறுகிறது: "நான் ஒரு உண்மையான நிறுவனம், நல்லதை மிகைப்படுத்திக்கொள்கிறேன்." இந்த பொய்யானது எல்லா பாசாங்குகளிலிருந்தும் தீமையை அகற்ற வேண்டும். தீமையின் ஒரே சக்தி தன்னைத்தானே அழித்துக் கொள்வதுதான். ஒரு துளி நல்லதையும் அழிக்க முடியாது. நன்மையை அழிக்கும் தீமையின் ஒவ்வொரு முயற்சியும் தோல்வியே, தீமை செய்பவரைத் தண்டிக்க மட்டுமே உதவுகிறது. நல்லிணக்கம் போன்ற அதே யதார்த்தத்தை நாம் முரண்பாடாக ஒப்புக் கொண்டால், நல்லிணக்கத்தைப் போலவே முரண்பாடும் நம்மீது நீடித்திருக்கும் உரிமையைக் கொண்டுள்ளது. தீமை எவ்வளவு உண்மையானது என்றால், தீமையும் அழியாது. உயிரைப் போலவே மரணமும் உண்மையானது என்றால், அழியாமை என்பது ஒரு கட்டுக்கதை. வலி இல்லாதது போலவே வலியும் உண்மையானதாக இருந்தால், இரண்டும் அழியாமல் இருக்க வேண்டும்; அப்படியானால், நல்லிணக்கம் என்பது சட்டமாக இருக்க முடியாது.
மரண மனம் தன்னைப் பற்றி அறியாதது, அல்லது அது ஒருபோதும் தன்னைத்தானே ஏமாற்றிக் கொள்ள முடியாது. மரண மனது எப்படி நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்பதை அறிந்தால், அது நன்றாக இருக்கும். அது தன்னைத் தவிர வேறு எதையாவது நம்ப வேண்டும் என்பதால், அது விஷயத்தை தெய்வமாக சிம்மாசனத்தில் அமர்த்துகிறது. மனித மனம் ஆரம்பத்திலிருந்தே உருவ வழிபாட்டாளராக இருந்து வருகிறது, மற்ற கடவுள்களைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் ஒரு மனதை விட அதிகமாக நம்புகிறது.
மனிதர்கள் அழியும் தன்மையைக் கூட புரிந்து கொள்ளாததால், அவர்கள் அனைத்தையும் அறிந்த மனம் மற்றும் அவருடைய படைப்புகளைப் பற்றி எவ்வளவு அறியாதவர்களாக இருக்க வேண்டும்.
Evil is a negation, because it is the absence of truth. It is nothing, because it is the absence of something. It is unreal, because it presupposes the absence of God, the omnipotent and omnipresent. Every mortal must learn that there is neither power nor reality in evil.
Evil is self-assertive. It says: "I am a real entity, overmastering good." This falsehood should strip evil of all pretensions. The only power of evil is to destroy itself. It can never destroy one iota of good. Every attempt of evil to destroy good is a failure, and only aids in peremptorily punishing the evil-doer. If we concede the same reality to discord as to harmony, discord has as lasting a claim upon us as has harmony. If evil is as real as good, evil is also as immortal. If death is as real as Life, immortality is a myth. If pain is as real as the absence of pain, both must be immortal; and if so, harmony cannot be the law of being.
Mortal mind is ignorant of self, or it could never be self-deceived. If mortal mind knew how to be better, it would be better. Since it must believe in something besides itself, it enthrones matter as deity. The human mind has been an idolater from the beginning, having other gods and believing in more than the one Mind.
As mortals do not comprehend even mortal existence, how ignorant must they be of the all-knowing Mind and of His creations.
இயற்பியல் புலன்களின் சான்றுகள் பெரும்பாலும் உண்மையான அறிவியலை மாற்றியமைக்கிறது, அதனால் முரண்பாடுகளின் ஆட்சியை உருவாக்குகிறது, - பாவம், நோய் மற்றும் மரணத்திற்குத் தோன்றும் சக்தியை ஒதுக்குகிறது; ஆனால் வாழ்க்கையின் பெரிய உண்மைகள், சரியாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டு, இந்த முக்கோண பிழைகளைத் தோற்கடித்து, அவர்களின் பொய் சாட்சிகளுடன் முரண்படுகின்றன, மேலும் பரலோக ராஜ்யத்தை வெளிப்படுத்துகின்றன - பூமியில் நல்லிணக்கத்தின் உண்மையான ஆட்சி.
The evidence of the physical senses often reverses the real Science of being, and so creates a reign of discord, — assigning seeming power to sin, sickness, and death; but the great facts of Life, rightly understood, defeat this triad of errors, contradict their false witnesses, and reveal the kingdom of heaven, — the actual reign of harmony on earth.
பரலோகராஜ்யம். தெய்வீக அறிவியலில் நல்லிணக்கத்தின் கட்டுப்பாடு; தவறாத, நித்திய மற்றும் சர்வ வல்லமையுள்ள மனதின் மண்டலம்; ஆன்மா உச்சமாக இருக்கும் ஆவியின் வளிமண்டலம்.
Kingdom Of Heaven. The rein of harmony in divine Science; the realm of unerring, eternal, and omnipotent Mind; the atmosphere of Spirit, where Soul is supreme.
பரலோகத்திற்கு ஒரே ஒரு வழி உள்ளது, நல்லிணக்கம் மற்றும் தெய்வீக அறிவியலில் கிறிஸ்து இந்த வழியைக் காட்டுகிறது. நன்மை, கடவுள் மற்றும் அவரது பிரதிபலிப்பைத் தவிர, வேறு எந்த யதார்த்தத்தையும் அறியாமல் இருப்பது - வாழ்க்கையின் வேறு எந்த உணர்வும் இல்லாதது மற்றும் புலன்களின் வலி மற்றும் இன்பம் என்று அழைக்கப்படுவதை விட உயர்ந்ததாக உயர்வது.
There is but one way to heaven, harmony, and Christ in divine Science shows us this way. It is to know no other reality — to have no other consciousness of life — than good, God and His reflection, and to rise superior to the so-called pain and pleasure of the senses.
தெய்வீக கொள்கை மற்றும் யோசனை ஆன்மீக நல்லிணக்கத்தை உருவாக்குகிறது - சொர்க்கம் மற்றும் நித்தியம். உண்மையின் பிரபஞ்சத்தில், பொருள் தெரியவில்லை. பிழையின் எந்த அனுமானமும் அங்கு நுழைவதில்லை. தெய்வீக விஞ்ஞானம், கடவுளின் வார்த்தை, பிழையின் முகத்தில் இருளை நோக்கி, "கடவுள் எல்லாவற்றிலும் இருக்கிறார்" என்று கூறுகிறது, மேலும் எப்போதும் இருக்கும் அன்பின் ஒளி பிரபஞ்சத்தை ஒளிரச் செய்கிறது.
The divine Principle and idea constitute spiritual harmony, — heaven and eternity. In the universe of Truth, matter is unknown. No supposition of error enters there. Divine Science, the Word of God, saith to the darkness upon the face of error, "God is All-in-all," and the light of ever-present Love illumines the universe.
மனித உணர்வுக்கு பெரிய அதிசயம், தெய்வீக அன்பு, மற்றும் மனிதனில் பரலோக ராஜ்யம் என்ன என்பது பற்றிய உண்மையான யோசனையைப் பெறுவதே இருப்பின் பெரும் தேவை. நாம் நமது அண்டை வீட்டாரை வெறுக்கும்போது அல்லது கடவுள் தம்முடைய வார்த்தையைக் குரல் கொடுக்க நியமித்துள்ள எவரைப் பற்றிய தவறான மதிப்பீட்டை மகிழ்விக்கும்போது இந்த இலக்கை அடைய முடியாது. மீண்டும், அதன் உயர்ந்த புலப்படும் யோசனையின் சரியான உணர்வு இல்லாமல், தெய்வீகக் கொள்கையை நாம் ஒருபோதும் புரிந்து கொள்ள முடியாது.
The great miracle, to human sense, is divine Love, and the grand necessity of existence is to gain the true idea of what constitutes the kingdom of heaven in man. This goal is never reached while we hate our neighbor or entertain a false estimate of anyone whom God has appointed to voice His Word. Again, without a correct sense of its highest visible idea, we can never understand the divine Principle.
சொர்க்கம் என்பது உள்ளூரல்ல, ஆனால் மனதின் அனைத்து வெளிப்பாடுகளும் இணக்கமாகவும் அழியாததாகவும் இருக்கும் ஒரு தெய்வீக மன நிலை, ஏனென்றால் பாவம் இல்லை, மேலும் மனிதன் தனது சொந்த நீதியைக் கொண்டிருக்கவில்லை, ஆனால் "இறைவனுடைய மனதைக் கொண்டிருக்கிறான்." ," என வேதம் கூறுகிறது.
Heaven is not a locality, but a divine state of Mind in which all the manifestations of Mind are harmonious and immortal, because sin is not there and man is found having no righteousness of his own, but in possession of "the mind of the Lord," as the Scripture says.
ஆன்மீக உண்மை என்பது எல்லாவற்றிலும் அறிவியல் உண்மை.
The spiritual reality is the scientific fact in all things.
மனிதன் கிறிஸ்தவ அறிவியலை முழுமையாக நிரூபிக்கும் போது, அவன் பரிபூரணமாக இருப்பான். அவர் பாவம் செய்யவோ, துன்பப்படவோ, விஷயத்திற்கு உட்பட்டவராகவோ, கடவுளின் சட்டத்தை மீறவோ முடியாது. எனவே அவர் பரலோகத்தில் தேவதூதர்களைப் போல இருப்பார்.
When man demonstrates Christian Science absolutely, he will be perfect. He can neither sin, suffer, be subject to matter, nor disobey the law of God. Therefore he will be as the angels in heaven.
தினசரி கடமைகள்
வழங்கியவர் மேரி பேக்கர் எடி
தினசரி ஜெபம்
ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபிப்பது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும்: "உம்முடைய ராஜ்யம் வா;" தெய்வீக சத்தியம், வாழ்க்கை, அன்பு ஆகியவற்றின் ஆட்சி என்னுள் நிலைபெறட்டும், எல்லா பாவங்களையும் என்னிடமிருந்து விலக்கட்டும்; உம்முடைய வார்த்தை எல்லா மனிதர்களிடமும் பாசத்தை வளப்படுத்தி, அவற்றை ஆளட்டும்!
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 4
நோக்கங்கள் மற்றும் செயல்களுக்கான விதி
தி மதர் சர்ச்சின் உறுப்பினர்களின் நோக்கங்கள் அல்லது செயல்களை விரோதமோ அல்லது தனிப்பட்ட இணைப்போ தூண்டக்கூடாது. அறிவியலில், தெய்வீக அன்பு மட்டுமே மனிதனை ஆளுகிறது; ஒரு கிறிஸ்தவ விஞ்ஞானி அன்பின் இனிமையான வசதிகளையும், பாவத்தைக் கண்டிப்பதிலும், உண்மையான சகோதரத்துவம், தொண்டு, மன்னிப்பு ஆகியவற்றிலும் பிரதிபலிக்கிறார். இந்த திருச்சபையின் உறுப்பினர்கள் தினந்தோறும் கவனித்து, எல்லா தீமைகளிலிருந்தும், தீர்க்கதரிசனம், தீர்ப்பு, கண்டனம், ஆலோசனை, செல்வாக்கு செலுத்துதல் அல்லது தவறாக செல்வாக்கு செலுத்துதல் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 1
கடமைக்கு விழிப்புணர்வு
ஆக்கிரமிப்பு மனநல ஆலோசனைகளுக்கு எதிராக தினமும் தன்னை தற்காத்துக் கொள்வது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும், மேலும் கடவுளுக்கும், அவரது தலைவருக்கும், மனிதகுலத்திற்கும் அவர் செய்ய வேண்டிய கடமையை மறக்கவோ புறக்கணிக்கவோ கூடாது. அவருடைய கிரியைகளால் அவர் நியாயந்தீர்க்கப்படுவார், நியாயப்படுத்தப்படுவார் அல்லது கண்டிக்கப்படுவார்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 6
████████████████████████████████████████████████████████████████████████