ஞாயிற்றுக்கிழமை ஜனவரி 12, 2025
“ஆண்டவரே, நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?”
“Lord, what wilt thou have me to do?”
1. இப்படியிருக்க, பரம அழைப்புக்குப் பங்குள்ளவர்களாகிய பரிசுத்த சகோதரரே, நாம் அறிக்கைபண்ணுகிற அப்போஸ்தலரும் பிரதான ஆசாரியருமாயிருக்கிற கிறிஸ்து இயேசுவைக் கவனித்துப்பாருங்கள்.
2. மோசே தேவனுடைய வீட்டில் எங்கும் உண்மையுள்ளவனாயிருந்ததுபோல, இவரும் தம்மை ஏற்படுத்தினவருக்கு உண்மையுள்ளவராயிருக்கிறார்.
4. ஏனெனில், எந்த வீடும் ஒருவனால் உண்டாக்கப்படும்; எல்லாவற்றையும் உண்டுபண்ணினவர் தேவன்.
5. சொல்லப்படப்போகிற காரியங்களுக்குச் சாட்சியாக, மோசே பணிவிடைக்காரனாய், அவருடைய வீட்டில் எங்கும் உண்மையுள்ளவனாயிருந்தான்.
6. கிறிஸ்துவோ அவருடைய வீட்டிற்கு மேற்பட்டவரான குமாரனாக உண்மையுள்ளவராயிருக்கிறார்; நம்பிக்கையினாலே உண்டாகும் தைரியத்தையும் மேன்மைபாராட்டலையும் முடிவுபரியந்தம் உறுதியாய்ப் பற்றிக்கொண்டிருப்போமாகில் நாமே அவருடைய வீடாயிருப்போம்.
7. ஆகையால், இன்று அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்பீர்களாகில்,
8. உங்கள் இருதயங்களைக் கடினப்படுத்தாதிருங்கள்.
14. நாம் ஆரம்பத்திலே கொண்ட நம்பிக்கையை முடிவுபரியந்தம் உறுதியாய்ப்பற்றிக்கொண்டிருப்போமாகில், கிறிஸ்துவினிடத்தில் பங்குள்ளவர்களாயிருப்போம்.
1. Wherefore, holy brethren, partakers of the heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our profession, Christ Jesus;
2. Who was faithful to him that appointed him, as also Moses was faithful in all his house.
4. For every house is builded by some man; but he that built all things is God.
5. And Moses verily was faithful in all his house, as a servant, for a testimony of those things which were to be spoken after;
6. But Christ as a son over his own house; whose house are we, if we hold fast the confidence and the rejoicing of the hope firm unto the end.
7. To day if ye will hear his voice,
8. Harden not your hearts,
14. For we are made partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence stedfast unto the end.
பாடம் பிரசங்கம்
1 பரலோகத்தில் வாசமாயிருக்கிறவரே, உம்மிடத்திற்கு என் கண்களை ஏறெடுக்கிறேன்.
2 இதோ, வேலைக்காரரின் கண்கள் தங்கள் எஜமான்களின் கையை நோக்கியிருக்குமாப்போலவும், வேலைக்காரியின் கண்கள் தன் எஜமாட்டியின் கையை நோக்கியிருக்குமாப்போலவும், எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் எங்களுக்கு இரக்கஞ்செய்யும்வரைக்கும் எங்கள் கண்கள் அவரை நோக்கியிருக்கிறது.
1 Unto thee lift I up mine eyes, O thou that dwellest in the heavens.
2 Behold, as the eyes of servants look unto the hand of their masters, and as the eyes of a maiden unto the hand of her mistress; so our eyes wait upon the Lord our God, until that he have mercy upon us.
12 அப்பொழுது இஸ்ரவேல் புத்திரர் சீனாய் வனாந்தரத்திலிருந்து தங்கள் பிரயாண வரிசைகளாய்ப் புறப்பட்டார்கள்; மேகம் பாரான் வனாந்தரத்தில் தங்கிற்று.
12 And the children of Israel took their journeys out of the wilderness of Sinai;
1 பின்பு, ஜனங்கள் முறையிட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்; அது கர்த்தருடைய செவிகளில் பொல்லாப்பாயிருந்தது; கர்த்தர் அதைக் கேட்டபோது, அவருடைய கோபம் மூண்டது; கர்த்தருடைய அக்கினி அவர்களுக்குள்ளே பற்றியெரிந்து, பாளயத்தின் கடைசியிலிருந்த சிலரைப் பட்சித்தது.
2 அப்பொழுது ஜனங்கள் மோசேயை நோக்கிக் கூப்பிட்டார்கள்; மோசே கர்த்தரை நோக்கி விண்ணப்பம்பண்ணினான்; உடனே அக்கினி அவிந்துபோயிற்று.
4 பின்பு அவர்களுக்குள் இருந்த பலஜாதியான அந்நிய ஜனங்கள் மிகுந்த இச்சையுள்ளவர்களானார்கள்; இஸ்ரவேல் புத்திரரும் திரும்ப அழுது, நமக்கு இறைச்சியைப் புசிக்கக்கொடுப்பவர் யார்?
16 அப்பொழுது கர்த்தர் மோசேயை நோக்கி: அந்த மூப்பரில் எழுபதுபேரைக் கூட்டி.
17 அப்பொழுது நான் இறங்கிவந்து அங்கே உன்னோடே பேசி.
18 நீ ஜனங்களை நோக்கி: நாளைக்காக உங்களைப் பரிசுத்தம்பண்ணுங்கள்; நீங்கள் இறைச்சி சாப்பிடுவீர்கள்.
21 அதற்கு மோசே: என்னோடிருக்கிற காலாட்கள் ஆறுலட்சம்பேர்; ஒருமாதம் முழுவதும் புசிக்கும்படி அவர்களுக்கு இறைச்சி கொடுப்பேன் என்று சொன்னீரே.
22 ஆடுமாடுகளை அவர்களுக்காக அடித்தாலும் அவர்களுக்குப் போதுமா?
23 அதற்குக் கர்த்தர் மோசேயை நோக்கி: கர்த்தருடய கை குறுகியிருக்கிறதோ? என் வார்த்தையின்படி நடக்குமோ? நடவாதோ என்று, நீ இப்பொழுது காண்பாய் என்றார்.
24 அப்பொழுது மோசே புறப்பட்டு, கர்த்தருடைய வார்த்தைகளை ஜனங்களுக்குச் சொல்லி.
31 அப்பொழுது கர்த்தரிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட ஒரு காற்று சமுத்திரத்திலிருந்து காடைகளை அடித்துக்கொண்டுவந்து, பாளயத்திலும் பாளயத்தைச் சுற்றிலும்.
1 And when the people complained, it displeased the Lord: and the Lord heard it; and his anger was kindled; and the fire of the Lord burnt among them, and consumed them that were in the uttermost parts of the camp.
2 And the people cried unto Moses; and when Moses prayed unto the Lord, the fire was quenched.
4 And the mixt multitude that was among them fell a lusting: and the children of Israel also wept again, and said, Who shall give us flesh to eat?
16 And the Lord said unto Moses, Gather unto me seventy men of the elders of Israel,
17 And I will come down and talk with thee there:
18 And say thou unto the people, Sanctify yourselves against to morrow, and ye shall eat flesh:
21 And Moses said, The people, among whom I am, are six hundred thousand footmen; and thou hast said, I will give them flesh, that they may eat a whole month.
22 Shall the flocks and the herds be slain for them, to suffice them?
23 And the Lord said unto Moses, Is the Lord’s hand waxed short? thou shalt see now whether my word shall come to pass unto thee or not.
24 And Moses went out, and told the people the words of the Lord,
31 And there went forth a wind from the Lord, and brought quails from the sea, and let them fall by the camp,
13 இதோ, என் தாசன் ஞானமாய் நடப்பார், அவர் உயர்த்தப்பட மேன்மையும் மகா உன்னதமுமாயிருப்பார்.
13 Behold, my servant shall deal prudently, he shall be exalted and extolled, and be very high.
1 அவர் அப்புறம் போகையில் பிறவிக்குருடனாகிய ஒரு மனுஷனைக் கண்டார்.
2 அப்பொழுது அவருடைய சீஷர்கள் அவரை நோக்கி: ரபீ, இவன் குருடனாய்ப் பிறந்தது யார் செய்த பாவம், இவன்செய்த பாவமோ, இவனைப் பெற்றவர்கள் செய்த பாவமோ என்று கேட்டார்கள்.
3 இயேசு பிரதியுத்தரமாக: அது இவன் செய்த பாவமுமல்ல, இவனைப் பெற்றவர்கள் செய்த பாவமுமல்ல, தேவனுடைய கிரியைகள் இவனிடத்தில் வெளிப்படும்பொருட்டு இப்படிப் பிறந்தான்.
4 பகற்காலமிருக்குமட்டும் நான் என்னை அனுப்பினவருடைய கிரியைகளைச் செய்யவேண்டும்; ஒருவனும் கிரியை செய்யக்கூடாத இராக்காலம் வருகிறது.
5 நான் உலகத்திலிருக்கையில் உலகத்திற்கு ஒளியாயிருக்கிறேன் என்றார்.
6 இவைகளைச் சொல்லி, அவர் தரையிலே துப்பி, உமிழ்நீரினால் சேறுண்டாக்கி, அந்தச் சேற்றைக் குருடனுடைய கண்களின்மேல் பூசி:
7 நீ போய், சீலோவாம் குளத்திலே கழுவு என்றார். சீலோவாம் என்பதற்கு அனுப்பப்பட்டவன் என்று அர்த்தமாம். அப்படியே அவன் போய்க் கழுவி, பார்வையடைந்தவனாய்த் திரும்பிவந்தான்.
13 குருடனாயிருந்த அவனைப் பரிசேயரிடத்திற்குக் கொண்டுபோனார்கள்.
14 இயேசு சேறுண்டாக்கி, அவன் கண்களைக் திறந்த நாள் ஓய்வு நாளாயிருந்தது.
15 ஆகையால் பரிசேயரும் அவனை நோக்கி: நீ எப்படிப் பார்வையடைந்தாய் என்று மறுபடியும் கேட்டார்கள். அதற்கு அவன் அவர் என் கண்களின்மேல் சேற்றைப் பூசினார், நான் கழுவினேன், காண்கிறேன் என்றான்.
16 அப்பொழுது பரிசேயரில் சிலர்: அந்த மனுஷன் ஓய்வுநாளைக் கைக்கொள்ளாததினால் அவன் தேவனிடத்திலிருந்து வந்தவனல்ல என்றார்கள். வேறுசிலர்: பாவியாயிருக்கிற மனுஷன் இப்படிப்பட்ட அற்புதங்களை எப்படிச் செய்வான் என்றார்கள். இவ்விதமாய் அவர்களுக்குள்ளே பிரிவினையுண்டாயிற்று.
30 அதற்கு அந்த மனுஷன்: அவர் என் கண்களைத் திறந்திருந்தும், அவர் எங்கேயிருந்து வந்தவரென்று நீங்கள் அறியாதிருக்கிறது ஆச்சரியமான காரியம்.
31 பாவிகளுக்கு தேவன் செவிகொடுக்கிறதில்லையென்று அறிந்திருக்கிறோம்; ஒருவன் தேவபக்தியுள்ளவனாயிருந்து அவருக்குச் சித்தமானதைச் செய்தால் அவனுக்குச் செவிகொடுப்பார்.
32 பிறவிக்குருடனுடைய கண்களை ஒருவன் திறந்தானென்று உலகமுண்டானதுமுதல் கேள்விப்பட்டதில்லையே.
33 அவர் தேவனிடத்திலிருந்து வராதிருந்தால் ஒன்றும் செய்யமாட்டாரே என்றான்.
1 And as Jesus passed by, he saw a man which was blind from his birth.
2 And his disciples asked him, saying, Master, who did sin, this man, or his parents, that he was born blind?
3 Jesus answered, Neither hath this man sinned, nor his parents: but that the works of God should be made manifest in him.
4 I must work the works of him that sent me, while it is day: the night cometh, when no man can work.
5 As long as I am in the world, I am the light of the world.
6 When he had thus spoken, he spat on the ground, and made clay of the spittle, and he anointed the eyes of the blind man with the clay,
7 And said unto him, Go, wash in the pool of Siloam, (which is by interpretation, Sent.) He went his way therefore, and washed, and came seeing.
13 They brought to the Pharisees him that aforetime was blind.
14 And it was the sabbath day when Jesus made the clay, and opened his eyes.
15 Then again the Pharisees also asked him how he had received his sight. He said unto them, He put clay upon mine eyes, and I washed, and do see.
16 Therefore said some of the Pharisees, This man is not of God, because he keepeth not the sabbath day. Others said, How can a man that is a sinner do such miracles? And there was a division among them.
30 The man answered and said unto them, Why herein is a marvellous thing, that ye know not from whence he is, and yet he hath opened mine eyes.
31 Now we know that God heareth not sinners: but if any man be a worshipper of God, and doeth his will, him he heareth.
32 Since the world began was it not heard that any man opened the eyes of one that was born blind.
33 If this man were not of God, he could do nothing.
1 பஸ்கா என்னப்பட்ட புளிப்பில்லாத அப்பப்பண்டிகை சமீபமாயிற்று.
14 வேளைவந்தபோது, அவரும் அவருடனேகூடப் பன்னிரண்டு அப்போஸ்தலரும் பந்தியிருந்தார்கள்.
24 அன்றியும் தங்களில் எவன் பெரியவனாயிருப்பான் என்று அவர்களுக்குள்ளே வாக்குவாதம் உண்டாயிற்று.
25 அவர் அவர்களை நோக்கி: புறஜாதியாரின் ராஜாக்கள் அவர்களை ஆளுகிறார்கள்; அவர்கள்மேல் அதிகாரம் செலுத்துகிறவர்களும் உபகாரிகள் என்னப்படுகிறார்கள்.
26 உங்களுக்குள்ளே அப்படியிருக்கக்கூடாது; உங்களில் பெரியவன் சிறியவனைப்போலவும், தலைவன் பணிவிடைக்காரனைப்போலவும் இருக்கக்கடவன்.
27 பந்தியிருக்கிறவனோ, பணிவிடைசெய்கிறவனோ, எவன் பெரியவன்? பந்தியிருக்கிறவன் அல்லவா? அப்படியிருந்தும், நான் உங்கள் நடுவிலே பணிவிடைக்காரனைப்போல் இருக்கிறேன்.
1 Now the feast of unleavened bread drew nigh, which is called the Passover.
14 And when the hour was come, he sat down, and the twelve apostles with him.
24 And there was also a strife among them, which of them should be accounted the greatest.
25 And he said unto them, The kings of the Gentiles exercise lordship over them; and they that exercise authority upon them are called benefactors.
26 But ye shall not be so: but he that is greatest among you, let him be as the younger; and he that is chief, as he that doth serve.
27 For whether is greater, he that sitteth at meat, or he that serveth? is not he that sitteth at meat? but I am among you as he that serveth.
1 எந்த மனுஷனும் மேலான அதிகாரமுள்ளவர்களுக்குக் கீழ்ப்படியக்கடவன்; ஏனென்றால், தேவனாலேயன்றி ஒரு அதிகாரமுமில்லை; உண்டாயிருக்கிற அதிகாரங்கள் தேவனாலே நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறது.
3 மேலும் அதிகாரிகள் நற்கிரியைகளுக்கல்ல, துர்க்கிரியைகளுக்கே பயங்கரமாயிருக்கிறார்கள்; ஆகையால் நீ அதிகாரத்திற்குப் பயப்படாதிருக்கவேண்டுமானால், நன்மைசெய், அதினால் உனக்குப் புகழ்ச்சி உண்டாகும்.
4 உனக்கு நன்மை உண்டாகும்பொருட்டு, அவன் தேவஊழியக்காரனாயிருக்கிறான். நீ தீமைசெய்தால் பயந்திரு; பட்டயத்தை அவன் விருதாவாய்ப் பிடித்திருக்கவில்லை; தீமைசெய்கிறவன்மேல் கோபாக்கினை வரப்பண்ணும்படி, அவன் நீதியைச் செலுத்துகிற தேவஊழியக்காரனாயிருக்கிறானே.
1 Let every soul be subject unto the higher powers. For there is no power but of God: the powers that be are ordained of God.
3 Wilt thou then not be afraid of the power? do that which is good, and thou shalt have praise of the same:
4 For he is the minister of God to thee for good.
17 ஆகையால், நீங்கள் மதியற்றவர்களாயிராமல், கர்த்தருடைய சித்தம் இன்னதென்று உணர்ந்துகொள்ளுங்கள்.
19 சங்கீதங்களினாலும் கீர்த்தனைகளினாலும் ஞானப்பாட்டுகளினாலும் ஒருவருக்கொருவர் புத்திசொல்லிக்கொண்டு, உங்கள் இருதயத்தில் கர்த்தரைப் பாடிக் கீர்த்தனம்பண்ணி,
20 நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவின் நாமத்தினாலே எப்பொழுதும் எல்லாவற்றிற்காகவும் பிதாவாகிய தேவனை ஸ்தோத்திரித்து,
21 தெய்வ பயத்தோடே ஒருவருக்கொருவர் கீழ்ப்படிந்திருங்கள்.
17 Wherefore be ye not unwise, but understanding what the will of the Lord is.
19 Speaking to yourselves in psalms and hymns and spiritual songs, singing and making melody in your heart to the Lord;
20 Giving thanks always for all things unto God and the Father in the name of our Lord Jesus Christ;
21 Submitting yourselves one to another in the fear of God.
கடவுளுக்கும் மனிதனுக்கும் இடையே உள்ள அறிவியல் ஒற்றுமையை வாழ்க்கை நடைமுறையில் உருவாக்க வேண்டும், மேலும் கடவுளின் விருப்பம் உலகளவில் செய்யப்பட வேண்டும்.
The scientific unity which exists between God and man must be wrought out in life-practice, and God's will must be universally done.
கடவுளின் விருப்பத்தையோ அல்லது தெய்வீக அறிவியலின் கோரிக்கைகளையோ அறிந்து அவற்றைக் கடைப்பிடிப்பவர், பொறாமையின் பகைமைக்கு ஆளாகிறார்; கடவுளுக்குக் கீழ்ப்படிவதை மறுப்பவன் அன்பினால் தண்டிக்கப்படுகிறான்.
எல்லா பக்தியின் பொருளும் தெய்வீக அன்பின் பிரதிபலிப்பு மற்றும் ஆர்ப்பாட்டம், நோயைக் குணப்படுத்துதல் மற்றும் பாவத்தை அழிப்பது. எங்கள் குரு சொன்னார், "நீங்கள் என்மீது அன்பு கொண்டால், என் கட்டளைகளைக் கைக்கொள்ளுங்கள்."
ஒருவரின் குறிக்கோள், நம்பிக்கைக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு புள்ளி, சத்தியத்தின் அடிச்சுவடுகளை, ஆரோக்கியம் மற்றும் புனிதத்திற்கான வழியைக் கண்டறிவதாக இருக்க வேண்டும். கடவுள் வெளிப்படும் ஹோரேப் உயரத்தை அடைய நாம் முயற்சி செய்ய வேண்டும்; மற்றும் அனைத்து ஆன்மீக கட்டிடத்தின் மூலக்கல் தூய்மை ஆகும். ஆவியின் ஞானஸ்நானம், மாம்சத்தின் அனைத்து அசுத்தங்களிலிருந்தும் உடலைக் கழுவுதல், தூய்மையான இதயம் கடவுளைப் பார்க்கிறது மற்றும் ஆன்மீக வாழ்க்கையையும் அதன் நிரூபணத்தையும் நெருங்குகிறது என்பதைக் குறிக்கிறது.
He, who knows God's will or the demands of divine Science and obeys them, incurs the hostility of envy; and he who refuses obedience to God, is chastened by Love.
The substance of all devotion is the reflection and demonstration of divine Love, healing sickness and destroying sin. Our Master said, "If ye love me, keep my commandments."
One's aim, a point beyond faith, should be to find the footsteps of Truth, the way to health and holiness. We should strive to reach the Horeb height where God is revealed; and the corner-stone of all spiritual building is purity. The baptism of Spirit, washing the body of all the impurities of flesh, signifies that the pure in heart see God and are approaching spiritual Life and its demonstration.
அவனில் உள்ள மனித உறுப்பு தெய்வீகத்துடன் போராடியபோது, எங்கள் பெரிய ஆசிரியர் கூறினார்: "என் விருப்பம் அல்ல, ஆனால் உங்கள் விருப்பம்!" - அதாவது, மாம்சம் அல்ல, ஆவியானவர் என்னில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படட்டும். இது ஆன்மீக அன்பின் புதிய புரிதல். இது கிறிஸ்துவுக்காக அல்லது சத்தியத்திற்காக அனைத்தையும் கொடுக்கிறது. அது தன் எதிரிகளை ஆசீர்வதிக்கிறது, நோயுற்றவர்களைக் குணப்படுத்துகிறது, பிழைகளைத் துரத்துகிறது, இறந்தவர்களை அக்கிரமங்களிலிருந்தும் பாவங்களிலிருந்தும் எழுப்புகிறது, மேலும் ஏழை எளியவர்களுக்கு நற்செய்தியை அறிவிக்கிறது.
When the human element in him struggled with the divine, our great Teacher said: "Not my will, but Thine, be done!" — that is, Let not the flesh, but the Spirit, be represented in me. This is the new understanding of spiritual Love. It gives all for Christ, or Truth. It blesses its enemies, heals the sick, casts out error, raises the dead from trespasses and sins, and preaches the gospel to the poor, the meek in heart.
மனிதனின் விருப்பம் என்பது அறிவியல் அல்ல. மனித விருப்பம் என்பது பொருள் உணர்வுகள் என்று அழைக்கப்படுவதற்கு சொந்தமானது, அதன் பயன்பாடு கண்டிக்கப்பட வேண்டும். நோய்வாய்ப்பட்டவர்கள் குணமடைய விரும்புவது கிறிஸ்தவ அறிவியலின் மனோதத்துவ நடைமுறை அல்ல, ஆனால் சுத்த விலங்கு காந்தம். மனித விருப்பம் மனிதனின் உரிமைகளை மீறலாம். இது தொடர்ந்து தீமையை உருவாக்குகிறது, மேலும் இருப்பதன் யதார்த்தத்தில் ஒரு காரணியாக இல்லை. உண்மை, உடல் சித்தம் அல்ல, தெய்வீக சக்தி நோய்க்கு, "அமைதி, அமைதியாக இரு" என்று கூறுகிறது.
Human will-power is not Science. Human will belongs to the so-called material senses, and its use is to be condemned. Willing the sick to recover is not the metaphysical practice of Christian Science, but is sheer animal magnetism. Human will-power may infringe the rights of man. It produces evil continually, and is not a factor in the realism of being. Truth, and not corporeal will, is the divine power which says to disease, "Peace, be still."
இச்சை-சக்தி எல்லாத் தீமைகளுக்கும் வல்லது. அது ஒருபோதும் நோயுற்றவர்களைக் குணப்படுத்த முடியாது, ஏனென்றால் அது அநீதியானவர்களின் பிரார்த்தனை; நம்பிக்கை, நம்பிக்கை, அன்பு - உணர்வுகளை செயல்படுத்துவது நீதிமான்களின் பிரார்த்தனை. புலன்களுக்குப் பதிலாக அறிவியலால் நிர்வகிக்கப்படும் இந்த பிரார்த்தனை நோயுற்றவர்களைக் குணப்படுத்துகிறது.
Will-power is capable of all evil. It can never heal the sick, for it is the prayer of the unrighteous; while the exercise of the sentiments — hope, faith, love — is the prayer of the righteous. This prayer, governed by Science instead of the senses, heals the sick.
கிரிஸ்துவர் அறிவியலில் உடல் குணப்படுத்தும் நிகழ்வுகள் மனித மனதின் செயல்பாட்டின் ஒரு கட்டத்தை மட்டுமே முன்வைக்கின்றன என்று பலர் கற்பனை செய்கிறார்கள். மாறாக, மற்ற அனைத்து நோயியல் முறைகளும் பொருளின் மீதான மனித நம்பிக்கையின் பலன்கள், செயல்களில் நம்பிக்கை, ஆவியின் அல்ல, மாறாக அறிவியலுக்கு அடிபணிய வேண்டிய மாம்ச மனது என்று கிறிஸ்தவ அறிவியல் பகுத்தறிவுடன் விளக்குகிறது.
இயேசுவின் காலத்தில் இருந்ததைப் போலவே, இப்போது கிறிஸ்தவ அறிவியலின் உடல் சிகிச்சையானது தெய்வீகக் கொள்கையின் செயல்பாட்டிலிருந்து விளைகிறது, அதற்கு முன் பாவமும் நோயும் மனித உணர்வில் தங்கள் யதார்த்தத்தை இழந்து இயற்கையாகவும் அவசியமாகவும் மறைந்துவிடும், இருள் வெளிச்சத்திற்கும் பாவம் சீர்திருத்தத்திற்கும் இடம் கொடுக்கிறது. . இப்போது, அப்போது போலவே, இந்த வலிமைமிக்க படைப்புகள் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்டவை அல்ல, ஆனால் மிகவும் இயற்கையானவை. அவை இம்மானுவேலின் அடையாளம், அல்லது "கடவுள் நம்முடன்" - மனித உணர்வில் எப்போதும் இருக்கும் ஒரு தெய்வீக செல்வாக்கு, முன்பு வாக்குறுதியளிக்கப்பட்டபடி இப்போது வருகிறது,
சிறைபிடிக்கப்பட்டவர்களுக்கு விடுதலையைப் போதிக்க, [உணர்வின்]
மற்றும் பார்வையற்றவர்களுக்கு பார்வையை மீட்டெடுப்பது,
நசுக்கப்பட்ட அவர்களை விடுதலை செய்ய.
Many imagine that the phenomena of physical healing in Christian Science present only a phase of the action of the human mind, which action in some unexplained way results in the cure of disease. On the contrary, Christian Science rationally explains that all other pathological methods are the fruits of human faith in matter, — faith in the workings, not of Spirit, but of the fleshly mind which must yield to Science.
The physical healing of Christian Science results now, as in Jesus' time, from the operation of divine Principle, before which sin and disease lose their reality in human consciousness and disappear as naturally and as necessarily as darkness gives place to light and sin to reformation. Now, as then, these mighty works are not supernatural, but supremely natural. They are the sign of Immanuel, or "God with us," — a divine influence ever present in human consciousness and repeating itself, coming now as was promised aforetime,
To preach deliverance to the captives [of sense],
And recovering of sight to the blind,
To set at liberty them that are bruised.
நம்முடைய பரலோகத் தகப்பன், தெய்வீக அன்பு, எல்லா மனிதர்களும் நம்முடைய குரு மற்றும் அவருடைய அப்போஸ்தலர்களின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்ற வேண்டும் என்றும் அவருடைய ஆளுமையை மட்டும் வணங்கக்கூடாது என்றும் கோருகிறார். தெய்வீக சேவை என்ற சொற்றொடர் பொதுவாக அன்றாடச் செயல்களுக்குப் பதிலாக பொது வழிபாடு என்று பொருள்படுவது வருத்தமளிக்கிறது.
Our heavenly Father, divine Love, demands that all men should follow the example of our Master and his apostles and not merely worship his personality. It is sad that the phrase divine service has come so generally to mean public worship instead of daily deeds.
அவருடைய முழுமையான உதாரணம் நம் அனைவரையும் இரட்சிப்பதற்காக இருந்தது, ஆனால் அவர் செய்த செயல்களை செய்வதன் மூலமும் மற்றவர்களுக்கு செய்ய கற்றுக் கொடுத்ததும் மட்டுமே. குணப்படுத்துவதில் அவரது நோக்கம் ஆரோக்கியத்தை மீட்டெடுப்பது மட்டுமல்ல, அவருடைய தெய்வீகக் கொள்கையை நிரூபிப்பதாகும். அவர் சொன்ன மற்றும் செய்த எல்லாவற்றிலும் அவர் கடவுளால், உண்மை மற்றும் அன்பால் ஈர்க்கப்பட்டார். அவரைத் துன்புறுத்தியவர்களின் நோக்கங்கள் பெருமை, பொறாமை, கொடூரம் மற்றும் பழிவாங்கும் தன்மை, உடல் இயேசுவின் மீது சுமத்தப்பட்டன, ஆனால் அவர்களின் சிற்றின்பத்தைக் கண்டிக்கும் தெய்வீகக் கொள்கையான அன்பை நோக்கமாகக் கொண்டது.
இயேசு தன்னலமற்றவர். அவரது ஆன்மீகம் அவரை உணர்ச்சியிலிருந்து பிரித்தது, மேலும் சுயநலப் பொருள்முதல்வாதி அவரை வெறுக்கச் செய்தது; ஆனால் இந்த ஆன்மீகம்தான் இயேசு நோயுற்றவர்களைக் குணப்படுத்தவும், தீமையைத் துரத்தவும், இறந்தவர்களை எழுப்பவும் உதவியது.
His consummate example was for the salvation of us all, but only through doing the works which he did and taught others to do. His purpose in healing was not alone to restore health, but to demonstrate his divine Principle. He was inspired by God, by Truth and Love, in all that he said and did. The motives of his persecutors were pride, envy, cruelty, and vengeance, inflicted on the physical Jesus, but aimed at the divine Principle, Love, which rebuked their sensuality.
Jesus was unselfish. His spirituality separated him from sensuousness, and caused the selfish materialist to hate him; but it was this spirituality which enabled Jesus to heal the sick, cast out evil, and raise the dead.
மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட அமைப்புகள், மனிதன் நோய்வாய்ப்பட்டு பயனற்றவனாகி, துன்பப்படுகிறான், இறக்கிறான் என்று வலியுறுத்துவதால், கடவுளின் சட்டங்களுக்கு இணங்க, நாம் அதை நம்ப வேண்டுமா? பரிபூரணம் தொடர்பான கடவுளின் ஆன்மீகக் கட்டளையை மறுக்கும் ஒரு அதிகாரத்தை - இயேசு பொய்யென நிரூபித்த அதிகாரத்தை நாம் நம்ப வேண்டுமா? அவர் தந்தையின் விருப்பத்தை செய்தார். பொருள் சட்டம் என்று அழைக்கப்படுவதை மீறி அவர் நோயைக் குணப்படுத்தினார், ஆனால் கடவுளின் சட்டத்தின்படி, மனதின் சட்டத்தின்படி.
Because man-made systems insist that man becomes sick and useless, suffers and dies, all in consonance with the laws of God, are we to believe it? Are we to believe an authority which denies God's spiritual command relating to perfection, — an authority which Jesus proved to be false? He did the will of the Father. He healed sickness in defiance of what is called material law, but in accordance with God's law, the law of Mind.
பவுல் பண்டைய நாட்களில் துரோகிகளைப் பற்றிக் கேட்டது போல், இன்றைய ரபீக்கள் நமது குணப்படுத்துதல் மற்றும் போதனைகளைப் பற்றி கேட்கிறார்கள், "சட்டத்தை மீறுவதன் மூலம், கடவுளை அவமதிக்கிறீர்களா?" எவ்வாறாயினும், எங்களிடம் சுவிசேஷம் உள்ளது, அதற்கு நேர்மாறாக குணப்படுத்துவதன் மூலம் நமது மாஸ்டர் பொருள் சட்டத்தை ரத்து செய்தார். மாஸ்டரின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்ற நாங்கள் முன்மொழிகிறோம். நாம் பொருள் சட்டத்தை ஆன்மீக சட்டத்திற்கு அடிபணிய வேண்டும். கிறிஸ்தவ அறிவியலின் இரண்டு முக்கிய புள்ளிகள், உயிரோ மனிதனோ இறப்பதில்லை, மேலும் கடவுள் நோயின் ஆசிரியர் அல்ல.
As Paul asked of the unfaithful in ancient days, so the rabbis of the present day ask concerning our healing and teaching, "Through breaking the law, dishonorest thou God?" We have the gospel, however, and our Master annulled material law by healing contrary to it. We propose to follow the Master's example. We should subordinate material law to spiritual law. Two essential points of Christian Science are, that neither Life nor man dies, and that God is not the author of sickness.
இயேசுவைப் பின்பற்றுவதாகச் சொல்லிக்கொள்பவர்கள் அவருடைய எல்லா வழிகளிலும் அவரைப் பின்பற்றவும் அவருடைய வல்லமையான செயல்களைப் பின்பற்றவும் எப்போது கற்றுக்கொள்வார்கள்? அந்த நீதிமானின் தியாகத்தை வாங்கியவர்கள் மகிழ்ச்சியுடன் அவரது புனிதமான வாழ்க்கையை சிதைக்கப்பட்ட கோட்பாட்டு தளமாக மாற்றியிருப்பார்கள். இன்றைய கிறிஸ்தவர்கள் அந்த தொழிலின் நடைமுறையான முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக் கொள்வார்களாக! உண்மை மற்றும் வாழ்க்கை, ஆரோக்கியம் மற்றும் புனிதம் ஆகியவற்றின் மூலம் எஜமானரின் முன்மாதிரியை ஓரளவு பின்பற்றுவது - ஆம், ஒவ்வொரு குழந்தை, ஆண் மற்றும் பெண் ஆகியோரின் கடமையும் சலுகையும் ஆகும்.
When will Jesus' professed followers learn to emulate him in all his ways and to imitate his mighty works? Those who procured the martyrdom of that righteous man would gladly have turned his sacred career into a mutilated doctrinal platform. May the Christians of to-day take up the more practical import of that career! It is possible, — yea, it is the duty and privilege of every child, man, and woman, — to follow in some degree the example of the Master by the demonstration of Truth and Life, of health and holiness.
கிரிஸ்துவர் அறிவியலின் கூற்றுகளை வலியுறுத்தும் போது நான் எந்த சாத்தியமற்ற விஷயத்தையும் கேட்கவில்லை; … இனத்தை உயர்த்துவதற்குத் தேவை மனத்தால் அதைச் செய்ய முடியும் என்பதற்கு அப்பா; ஏனெனில் மனம் தூய்மைக்கு பதிலாக தூய்மையையும், பலவீனத்திற்கு பதிலாக வலிமையையும், நோய்க்கு பதிலாக ஆரோக்கியத்தையும் அளிக்கும். உண்மை என்பது முழு அமைப்பிலும் ஒரு மாற்றமாகும், மேலும் அதை "ஒவ்வொரு முழுமையும்" ஆக்க முடியும்.
No impossible thing do I ask when urging the claims of Christian Science; … The necessity for uplifting the race is father to the fact that Mind can do it; for Mind can impart purity instead of impurity, strength instead of weakness, and health instead of disease. Truth is an alterative in the entire system, and can make it "every whit whole."
உம்முடைய சித்தம் பரலோகத்தில் செய்யப்படுவதுபோல பூமியிலும் செய்யப்படுவதாக.
பரலோகத்தில் இருப்பது போல, பூமியிலும், - கடவுள் சர்வ வல்லமையுள்ளவர், உயர்ந்தவர் என்பதை அறிய எங்களுக்கு உதவுங்கள்.
Thy will be done in earth, as it is in heaven.
Enable us to know, — as in heaven, so on earth, — God is omnipotent, supreme.
தினசரி கடமைகள்
வழங்கியவர் மேரி பேக்கர் எடி
தினசரி ஜெபம்
ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபிப்பது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும்: "உம்முடைய ராஜ்யம் வா;" தெய்வீக சத்தியம், வாழ்க்கை, அன்பு ஆகியவற்றின் ஆட்சி என்னுள் நிலைபெறட்டும், எல்லா பாவங்களையும் என்னிடமிருந்து விலக்கட்டும்; உம்முடைய வார்த்தை எல்லா மனிதர்களிடமும் பாசத்தை வளப்படுத்தி, அவற்றை ஆளட்டும்!
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 4
நோக்கங்கள் மற்றும் செயல்களுக்கான விதி
தி மதர் சர்ச்சின் உறுப்பினர்களின் நோக்கங்கள் அல்லது செயல்களை விரோதமோ அல்லது தனிப்பட்ட இணைப்போ தூண்டக்கூடாது. அறிவியலில், தெய்வீக அன்பு மட்டுமே மனிதனை ஆளுகிறது; ஒரு கிறிஸ்தவ விஞ்ஞானி அன்பின் இனிமையான வசதிகளையும், பாவத்தைக் கண்டிப்பதிலும், உண்மையான சகோதரத்துவம், தொண்டு, மன்னிப்பு ஆகியவற்றிலும் பிரதிபலிக்கிறார். இந்த திருச்சபையின் உறுப்பினர்கள் தினந்தோறும் கவனித்து, எல்லா தீமைகளிலிருந்தும், தீர்க்கதரிசனம், தீர்ப்பு, கண்டனம், ஆலோசனை, செல்வாக்கு செலுத்துதல் அல்லது தவறாக செல்வாக்கு செலுத்துதல் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 1
கடமைக்கு விழிப்புணர்வு
ஆக்கிரமிப்பு மனநல ஆலோசனைகளுக்கு எதிராக தினமும் தன்னை தற்காத்துக் கொள்வது இந்த திருச்சபையின் ஒவ்வொரு உறுப்பினரின் கடமையாகும், மேலும் கடவுளுக்கும், அவரது தலைவருக்கும், மனிதகுலத்திற்கும் அவர் செய்ய வேண்டிய கடமையை மறக்கவோ புறக்கணிக்கவோ கூடாது. அவருடைய கிரியைகளால் அவர் நியாயந்தீர்க்கப்படுவார், நியாயப்படுத்தப்படுவார் அல்லது கண்டிக்கப்படுவார்.
சர்ச் கையேடு, கட்டுரை 8, பிரிவு. 6